Een terugblik op weer een jaartje Vrij-Zinnig

Laten we wel wezen, 2014 begon een beetje als een matig jaar. Nee, niet voor mijzelf, ik was in januari en februari een maand aan het rondreizen door Midden-Amerika, en dat was best prima. Leverde nog mooie inzichten op in de zegeningen van ‘Europa’, wat met dank aan één van de reageerders weer leidde tot wat bespiegelingen over ‘vermeende linkse hypocrisie’.

Nee, voor mezelf begon het afgelopen jaar best goed, maar man man man, onze bezoekersaantallen hier. Wat een armoede. U, de lezer, bleef massaal weg.

Nu zou ik deze ruimte kunnen gebruiken om u daarvoor te vermanen, maar ik betwijfel of dat heel productief zou zijn. Temeer omdat het niet terecht zou zijn; u liet het niet afweten, maar ik, wij, de schrijvers van dit blog. Onze productie was mager. Als ik het bij mezelf hou: veel verder dan één schamel stukje per maand kwam ik niet. We hebben u niet bepaald verleid om dagelijks langs te komen. Hand in eigen boezem dus.

In mei en juni hervonden wij onze productiviteit hier op de redactie, waarna u terugkeerde. Dank daarvoor! Vooral de afgelopen vier maanden kwamen lezers weer in grote getalen langs, nou ja, met zo’n vijfduizend man* per maand. Voor een bescheiden blogje, dat draait op vrijwilligers, een organisatiestructuur heeft die zich het beste laat omschrijven als ‘optimistisch anarchistisch’** en het moet hebben van nuance en niet van makkelijke onderwerpen die snel scoren, zijn we daar heel content mee. Maar mocht u iets zien dat u leuk vindt, schroom niet om het te delen hoor, want meer lezers zijn altijd welkom!

Ik heb in 2014, in tegenstelling tot eerdere jaren, heel weinig geschreven over het afschaffen van de studiefinanciering. Dat komt ten dele omdat het meeste dat daarover te zeggen is, wel al gezegd is hier op vrij-zinnig, door mij, maar ook door anderen als Thijs, Lisa, Frank, Bart en Joep. Het blijft een onzalig plan. Vanuit iedere denkbare invalshoek is dat inmiddels al beargumenteerd op deze site. Toch gaat het er komen, wat voor een groot deel te wijten is aan de politieke partij waar ik actief lid van ben: GroenLinks. Zij gaan waarschijnlijk zorgen voor de parlementaire meerderheid in de Eerste Kamer. En ja, ik weet dat het leenstelsel zoals het werd voorgesteld door VVD en PvdA nog intens veel slechter en asocialer was. Niettemin had ik er het afgelopen jaar weinig behoefte  aan om het daarover te hebben. Wie weet is komend jaar een goed moment om stil te staan bij de gevolgen voor de toegankelijkheid van het onderwijs en de economische ongelijkheid tussen de generaties, en bij de implicaties die het leenstelsel heeft voor hoe het onderwijs is georganiseerd en hoe studenten zich ontwikkelen.

Er waren ook wat hoogtepuntjes het afgelopen jaar. We hadden hier onze drukste dag ooit, door de combinatie van collega Westerveld die al haar Facebookvrienden uitnodigde om ons te liken en langs te komen, en een rant van ondergetekende over een prutsstuk in de Volkskrant. Daarnaast is het me eindelijk gelukt een stuk af te schrijven over de Donjon in Nijmegen, dat lag al meer dan een jaar op de plank. Gelukkig is het een langlopend dossier, net als een stuk over zwarte piet kun je dat rustig een jaar laten liggen. En het is me gelukt om weer een paar stukjes over heavy metal en over bier drinken langs de redactie te sneaken, en ik heb wat geschreven over Europa, openbaar vervoer (inclusief een internationaal experiment in het Engels), en het deporteren van moslims. Het was in ieder geval divers, in 2014.

Voor u, de lezer: een goed 2015, en hopelijk zien en spreken we elkaar hier regelmatig in het nieuwe jaar!

János Betkó heeft dit stukje voor de zekerheid maar de 31^e geschreven, omdat hij vermoedde dat hij er de 1^e niet zo’n zin in zou hebben.

*unieke bezoekers

**Er wordt niets georganiseerd en we hopen dat het desondanks goed komt en er toch op magische wijze stukjes komen.