Overdreven kuisheid maakt naakt en seks obsceen

Onze zuiderburen zijn boos op Facebook vanwege truttig censuur op naakt. Terecht. Foto’s van klassieke schilderijen en zelfs millennia-oude beeldjes worden geweerd van het platform. Wat?

Waarom is er in de eerste plaats zoveel paniek rondom naakt? Het lijkt vrijwel automatisch te worden gekoppeld aan seks. Die associatie wordt alleen maar versterkt doordat je het in vrijwel geen andere context meer aantreft. We worden naakt geboren om vervolgens vooral een leven lang geheimzinnig te doen over onze naakte lichamen. Het is volledig aangeleerd dat het kuis is om het lichaam te bedekken en verschillende culturen houden daar weer verschillende regels op na.

Op mijn achttiende ging ik met mijn toenmalige vriendin en haar familie mee kamperen op een naturistencamping. Zij ervoeren dat als bevrijdend en deden dat al jaren. Aanvankelijk vond ik dat een vreemd idee, maar tegelijkertijd vond ik ook dat ik me niet moest aanstellen. Ik heb me overigens best een beetje aangesteld toen vrees ik. Ik moest er aanvankelijk erg aan wennen: ‘probeer niet teveel naar mensen kijken’, ‘kijkt er iemand naar mij?’, ‘is ‘ie door omstandigheden niet te groot (of juist te klein)?’… De cultuur waarin naakt zo sterk is gekoppeld aan seksualiteit en schaamte was sterk aangeleerd. Maar wat een beklemmende onzin is dat eigenlijk.

Naakt is dus nog geen seks. Maar is seks überhaupt gelijk aan een ongewenste perverse uiting waar de hele wereld tegen moet worden beschermd? Privé zullen de meesten seks hopelijk associëren met een fysieke uiting van sensualiteit en liefde. Iets heel moois, dus waarom zou dat obsceen zijn?

Helemaal uit de lucht valt dat natuurlijk niet. Naast de elegante liefdevolle vorm zien we seks ook in minder fraaie varianten. In commercie, films en videoclips zien we seksualiteit te vaak gekoppeld aan machogedrag en ongelijkwaardigheid. De ordinaire mannelijke muzikant die bezitterig opschept over ‘zijn’ vrouwen en de machtige zakenman in zijn gladde maatpak zien zich beiden omringd door vrouwen die hun plek op het scherm danken aan hun seksuele aantrekkelijkheid. Wat doet dat met onze jeugd? Wat vinden zij normaal met deze voorbeelden?

En dan heb ik het nog niet over de extreme vormen van seks en pornografie waar het internet vol mee staat geheel conform regel 34: ‘There is porn of it. No exceptions’.

Zolang alles op gelijkwaardige basis en met wederzijdse instemming plaatsvindt, gun ik iedereen merkwaardige fetishes en pornografie. Maar het risico ligt op de loer dat extreme fantasieën de norm worden waar men aan denkt te moeten voldoen.

Natuurlijk is er geen handboek voor ‘normale’ seks. Dát zou pas onvrij zijn. Maar ik hoop dat we het er over eens zijn dat sommige seksuele uitingen meer liefde en gelijkwaardigheid uitstralen dan anderen. En dan is er nog al het onschuldige naakt, in de kunsten, op het strand en waar al niet meer, waar de perversiteit eerder schuilt in de maatschappelijke associatie met seks of porno dan in de natuurlijke uiting zelf.

Als we de waardige vormen van naakt en seks uit het publieke landschap verbannen zullen de aangeleerde associaties met naakt en seks alleen nog worden bepaald door objectiverende muziekvideo’s en de ongelimiteerde stroom pornografie van de internets.

Het is de overdreven kuisheid die naakt en seks obsceen maakt.

* Afbeelding: door MatthiasKabel [GFDL, CC-BY-SA-3.0 or CC BY 2.5 ], via Wikimedia Commons