Wie Van der G. bedreigt is net zo gevaarlijk
Het is een trend, gevoed door De Telegraaf, GeenStijl en andere populaire achterklap-leveranciers, om via het internet persoonlijke informatie – namen, adresgegevens, foto’s – te delen van mensen die ze, zacht gezegd, niet mogen. De behoefte is natuurlijk niet nieuw, offline bestaat deze al sinds mensenheugenis, maar sinds de intrede van het internet is het wel een stuk gevaarlijker geworden.
Hoge bomen vangen veel wind
Bijna iedereen die wel eens een veelgelezen kritisch stukje heeft geschreven zal het helaas herkennen: nare verwensingen of zelfs (doods)bedreigingen, ze zijn schering en inslag onder de internetgebruikers. Daar hoef je blijkbaar geen strafbare feiten voor te plegen. Een eenvoudige tekst als deze kan al voldoende aanleiding zijn. Politici die veel in de media komen lijken het nog zwaarder te hebben. Niet zelden moeten zij (al dan niet tijdelijk) beschermd worden tegen gevaarlijke dwazen. Eén verschil tussen bloggers en politici is natuurlijk dat bloggers over het algemeen alleen iets vinden, en hopen met hun schrijven het draagvlak daarvoor te vergroten, terwijl politici ook daadwerkelijk iets in de melk te brokkelen hebben. Toch zal het grootste verschil de media-rijkwijdte zijn. Hoe meer mensen je “leren kennen”, hoe groter de kans wordt op een idioot die zich niet kan beheersen. Dat maakt het internet zoveel gevaarlijker dan de dorpspomp. Als Fortuyn niet zo’n populaire politicus
was geweest was de actie niet minder verachtelijk geweest, maar was de jacht op zijn moordenaar door burgers lang niet zo intensief. Net zoals Fortuyns populariteit zijn risico op dit afschuwelijke einde vergrootte.
Het is begrijpelijk dat er weerzin bestaat tegen mensen die een misdaad hebben gepleegd of daarvan verdacht worden. Het primitieve instinct om wraak te willen nemen ligt voor de hand. Als persoonlijke informatie van de gehate mensen op een dienblaadje wordt aangereikt groeit de kans dat iemand zich niet kan beheersen. Net als veel criminelen zijn ook de meeste “eigen rechters” maar simpele opportunisten.
Van der G.
Het nieuwste hoofdstuk uit deze nare omnibus is het uitlekken van het gevangenisdossier van Volkert van der G. Nadat hij 12 jaar geleden werd gearresteerd waren mensen met toevallig dezelfde naam hun leven in Nederland niet meer veilig. Ook zijn onschuldige vrouw en kinderen moesten het ontgelden en zullen sindsdien waarschijnlijk niet meer vrij door het leven gaan. Was dit te voorkomen? Dat is lastig te zeggen, maar dat rioolmedia de volledige naam van Van der G. direct vermeldden heeft zeker niet geholpen.
In 2007 schreef oud LPF’er Joost Eerdmans een stuk op GeenStjil waarin hij zich juist als groot voorstander van deze naamsvermelding profileert. In reactie op het maatschappelijk belang dat wordt geschonden door de privacyschending stelt hij:
Het is heel raar, maar ik dacht tot vandaag dat het in het maatschappelijk belang was geweest als Pim Fortuyn was blijven leven.
Ja duhhh. Natuurlijk wil iedereen (op Van der G. en een paar idioten na) dat Fortuyn was blijven leven, en zullen er maar weinigen zijn die de moord relativeren. Maar het publiceren van namen om dit te voorkomen heeft ongeveer evenveel effect als het castreren van verkeersovertreders in een missie om hoofdluis de wereld uit te roeien.
Misdadigers moeten boeten voor hun daden. Ter genoegdoening van de slachtoffers, ter afschrikking van andere potentiële criminelen, en ter voorkoming van nieuwe delicten – hoewel niet per se in die volgorde.
Straffen stellen niks voor
Een ander veelgehoord argument is: “maar de Nederlandse straffen stellen niks voor”. De Nederlandse strafmaat is an sich een interessante discussie, hoewel ik mezelf graag wat bescheiden opstel in deze discussie wegens verondersteld gebrek aan specialisme. Bij de emoties kan ik me veel voorstellen, maar ik denk tegelijkertijd dat emoties niet per se de beste raadgever zijn in deze discussie. Dat neemt niet weg dat het debat gevoerd moet blijven worden. Laten we hierover in discussie blijven en de politiek en wetenschap continu tot goede verantwoording dwingen.
Maar wat doe je als je vindt dat mensen niet de straf krijgen die ze “verdienen”?
Sommige gevaarlijke mensen menen Wilders te moeten omleggen omdat hij een gevaar vormt voor de samenleving. Hoewel ook ik denk dat Wilders hele bevolkingsgroepen tegen elkaar opruit uit electoraal belang, mag dat nooit aanleiding zijn hem te bedreigen of erger. Of Wilders’ uitspraken binnen de grenzen van de wet zijn is aan de rechter om te bepalen. De aangifte tegen Wilders, massaal en terecht of niet, is in dat opzicht in ieder geval de weg die zou moeten worden bewandeld.
Volkert van der G. zag in Fortuyn “groeiend gevaar voor de samenleving, met name voor kwetsbare groepen zoals asielzoekers, moslims en mensen met een WAO-uitkering”. Deze dreiging vond hij blijkbaar zo groot dat hij meende te moeten ingrijpen. Hij sloeg de weg van de rechter of politiek over en speelde voor eigen rechter.
Mensen die stellen zelf te moeten handelen “omdat de Nederlandse justitie haar werk onvoldoende doet” zijn nauwelijks een haar beter dan Van der G. Wie, zonder toestemming van justitie, persoonsgegevens van verdachten, veroordeelden of ex-gedetineerden verspreidt maakt zich medeplichtig aan een ernstig misdrijf. Laat justitie haar werk doen, want het alternatief is een beschaving onwaardig.
Afbeelding bij tekst door Pixabay (free images)
8 Responses to Wie Van der G. bedreigt is net zo gevaarlijk
Leave a Reply Cancel reply
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Laatste reacties
- Closing Time | Flower Children - Sargasso on Generatiepolitiek is een afleidingsmanoeuvre
- Lelijke woorden - Sargasso on Vermeende linkse hypocrisie
- Jan on Le Pen had best een beetje gelijk
- Max on Le Pen had best een beetje gelijk
- Afsennah on Archief
- lmgikke on Bladblazers
- Closing Time | ZnöWhite - Sargasso on Diversiteit in de metalscene
- Waarom heb je zoveel tattoos? - Nathaliekriek.nl on Tuig met tattoos
Please like us on facebook!
Administratief
Grotendeels ben ik het met de strekking van je verhaal eens. Toch twee opmerkingen.
Ten eerste is de aanval op GeenStijl in deze misschien niet geheel terecht. Weliswaar heeft GeenStijl er voor de vrijlating van Volkert van der G. herhaaldelijk op gezinspeeld dat een vrije Volkert snel het haasje zou zijn, toch hebben ze na zijn vrijlating duidelijk opgeroepen hem met rust te laten.
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2014/05/doe_eens_beschaafd_lieve_mensen.html
Ten tweede over de Nederlandse straffen. Zelf ben ik ook geen volleerd strafrechtdeskundige, maar ik durf de stelling wel te poneren dat het met de Nederlandse straffen erg meevalt. Onze straffen zijn hoog als je het vergelijkt met veel andere West- en Noord-Europese landen.
http://www.nrc.nl/rechtenbestuur/2010/11/05/nederland-heeft-relatief-streng-strafklimaat-binnen-west-europa/
Daarnaast lijkt de hoogte van een straf me altijd tot op een bepaalde hoogte arbitrair. Er zijn geen duidelijke methoden om uit te rekenen hoeveel jaar op een bepaald misdrijf zouden moeten staan. Dat lijkt me grotendeels bepaald door de geschiedenis en nationale sentimenten. Daarbij vermoed ik dat hogere straffen weinig effect hebben op de mening die mensen over het strafklimaat hebben. Ook als er veel strenger gestraft zou worden zouden de Joost Eerdmans van de wereld blijven roepen dat de straffen te laag zijn.
Dag Herman,
Dank voor je reactie. Ik heb echter het idee dat deze berust op twee misvattingen. Volgens mij zijn we het niet oneens.
Ik stel slechts dat Telegraaf en GeenStijl er een handje van hebben om volledige namen van verdachten te publiceren, tegen de journalistieke gebruiken in.
Daarnaast deel ik je opvatting over de Nederlandse straffen voor zover ik het kan overzien. Ik kan me bij de emoties desondanks veel voorstellen. Wanneer je hoort dat iemand iets afschuwelijks heeft gedaan voelt geen enkele straf hoog genoeg. Dat sluit ook aan bij je laatste zin. Daarmee bedoelde ik nog niet automatisch te stellen dat ik ook daadwerkelijk vind dat de straffen te laag zijn. Ik kan dat simpelweg onvoldoende overzien, maar begrijp de emoties goed.
Het was meer een aanvulling op, dan een tegenwerping van je blog. 😉
Op zich ben ik het er natuurlijk volledig mee eens dat Volkert met rust gelaten dient te worden. Echter, ik snap wel degelijk de frustratie van velen en deel die ook.
Ten eerste: strafmaat dient te reflecteren wat het volk afdoende straf vindt, niet wat een klein groepje intimi vindt of wat ze in buurlanden doen. Dat is totaal irrelevant. Als de meerderheid vindt dat op moord zonder verzachtende omstandigheden levenslang dient te staan, dient dat te worden ingevoerd. Dat heet namelijk democratie. Maar wat ook democratie is, is dat de regels zoals die nu bestaan dienen te worden gerespecteerd, dus ook voor Volkert. Dus geen kogels op hem omdat de wet niet deugt.
Wat de titel van je column betreft, ik begrijp dat je wilt chargeren, maar Volkert is een veroordeeld moordenaar, veel fouter wordt het niet. Iemand die hem begreigt is duidelijk minder fout dan hij, echter iemand die hem zou vermoorden natuurlijk niet.
Ik chargeer nóóóóóóóit 😉
Neuh nooit…
“Strafmaat dient te reflecteren wat het volk afdoende straf vindt, niet wat een klein groepje intimi vindt of wat ze in buurlanden doen.”
Vind ‘het volk, voor zover er al zoiets bestaat, het ooit genoeg denk je? En wat is de maatstaf die het volk daarbij hanteert?
Daarnaast denk ik dat er best een voorhoede mag zijn die een leidende rol speelt in de discussie over straffen. Als we altijd maar simpelweg hadden gezegd dat wat de meerderheid wil ook per definitie goed is, dan hadden we waarschijnlijk nog steeds heksen verbrand.
Die maatstaf, dat zal een groot deel ‘gut feeling’ en een groot deel wraak bevatten. Daar is straf namelijk voor bedoeld. Niet ter lering en opvoeding van de overtreder!
Ja, natuurlijk mag er een groep zijn die beargumenteert waarom een bepaalde strafmaat passend is. Zo kan ‘het volk’ geinformeerd worden zodat er geen heksen meer verbrand worden. Het kan niet zo zijn dat de mening van die groep leidend wordt en belangrijker is dan die van de meerderheid.
Natuurlijk moet je niet altijd blind luisteren naar de meerderheid, dan waren er bijvoorbeeld allang geen kopten meer over in Egypte. Maar de taktiek moet zijn het volk te overtuigen, niet te negeren. En dat volk bestaat in Nederland niet uit neanderthalers/middeleeuwers.
Maar nee, de jaren 70 zijn voorbij dus een straf dient ter vergelding van het misdrijf, als genoegdoening naar de slachteroffers en/of diens nabestaanden. Als een dader het dan in het vervolg niet nog eens flikt is bijvangst.