Een leenstelsel stop je niet met een demonstratie
Ruim twee jaar geleden ging ik naar Londen om te demonstreren tegen de aangekondigde verhoging van het Britse collegegeld. Een (overigens Nederlandse) leider van een D66-achtige partij brak zijn verkiezingsbelofte om studenten volledig te ontzien: de prijs van één bachelorjaar ging omhoog van 3.000 naar maar liefst 9.000 pond (ruim €11.000,-). Geen wonder dat er ineens 50.000 studenten opdoken bij een protestdemonstratie, al hadden de 150 aanwezige politiemensen duidelijk minder demonstranten verwacht. De woede was zo groot dat het hoofdkantoor van de Torries (de regeringspartij) onder water werd gezet.
Helaas hielp dit niet. De collegegelden werden verhoogd en bij de volgende verkiezingen moet nog maar blijken of de verbroken beloftes enig electoraal effect hebben. Maar het protest was wel belangrijk. Zoals deze jongeman zo treffend verwoordt hebben maar liefst 50.000 jongeren laten blijken hoe boos ze zijn, en gemerkt dat hun mening er totaal niet toe doet.
Het komende halfjaar zal ook in Nederland het studentenverzet weer op gang komen. Ditmaal vanwege Rutte en Samsom´s poging studenten zonder sponsorouder met nóg meer schuld op te zadelen. Hopelijk laat de LSVb radio 538 dit keer thuis (een leenstelsel is geen feestje) en doen de demonstranten hun best een willekeurig VVD- of PvdA-gebouw te bezetten.
Maar wat deze studenten vooral niet moeten denken is dat zij de aangekondigde maatregelen met één of twee demonstraties kunnen tegenhouden. Misschien dat er via een of andere meevaller toch geen leenstelsel voor je Erasmusbeurs komt of dat je toch nog een paar dagen gratis mag treinen, maar lenen zul je!
Er zijn amper partijen die écht ambities hebben als het gaat over de toegankelijkheid van het hogere onderwijs, net zo goed als er amper partijen zijn met echte ambities om een betere samenleving te genereren. Echte veranderingen duren veel langer en komen pas wanneer we onze dromen en idealen niet verliezen aan belastingverlaging of zogenaamde eerlijke verhalen. Wanneer we het (weer?) normaal gaan vinden dat je niet alleen voor jezelf leeft, maar vooral ook voor elkaar. En wanneer we met vertrouwen en realisme kunnen zeggen dat studeren natuurlijk gratis moet zijn voor iedereen die er serieus werk van wil maken.
Maar tot het zo ver is, mag geen enkele politicus het idee krijgen dat ze zomaar weg kunnen komen met meer studieschuld.
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
En als ik over de spelfouten heen lees, dan nog kan ik niet zo goed achterhalen wat precies je punt is. Leenstelsels zijn kut, maar je doet er niks aan, dus doe vooral niks?
Studenten hebben een klein beetje een imago-probleem vrees ik. Jan Derks schildert ze af als luie varkens, en op een aanmerkelijk kleiner podium doet Sigrid Hemels hetzelfde. Aan de ene kant wil men dat studenten meer investeren (in tijd, inzet, spelling, grammatica en beleefdheid), en aan de andere kant moet men overmorgen opdonderen. Ik vind dat tegenstrijdig.
Ach welke sociale groep heeft dat tegenwoordig niet. Ik vrees dat het een stukje erger is Marcel.Er is in dit land ook buiten de groep Pvv stemmers een flink probleem met de sociale cohesie.
De eigen familie, de eigen klasse, de eigen collega´s en als je geluk hebt de eigen buurt en de eigen klas mwah dat is allemaal nog wel ok. Kom je een laag daarbuiten dan spreekt men in al gauw in negatief imago. Je hoort bij de elite, de tokkies, de allochtonen, de henk en ingrids, de managementlaag, de europeanen of de langstudeerders etc.
kortom het zijn al snel lapzwansen die politiek niet beter verdienen. Daar kunnen we lekker de centjes voor de schatkist halen en de schuld leggen voor de mindere tijden/crisis in dit land. Waarbij dat eerste natuurlijk hun eigen schuld is en waardoor het natuurlijk onterecht is dat jezelf of menzelf ook een steentje moet bijdragen.
In een dergelijk politiek klimaat is het in lastige tijden verrekte moeilijk om als relatief kleine maatschappelijke groep politiek iets gedaan te krijgen. Iedereen boven de 25 heeft er immers geen last van En dan heb je ook nog de groep die zich al op hun 20ste op de arbeidsmarkt meldt en het al niet breed heeft.