G500: Redding van een generatie, of apolitieke parasiet?
Terwijl de gevestigde politieke orde zich na het ineenstorten van verstandshuwelijk Rutte-I opmaakt voor de verkiezingsstrijd, is er tevens een nieuw fenomeen op het politieke toneel verschenen. Hiermee doel ik natuurlijk op onlangs opgerichte beweging (geen partij!) G500. Een beweging die, waarschijnlijk bij de gratie van het feit dat zij fris, nieuw en hip is, zich heeft mogen koesteren in de niet aflatende aandacht van de nationale media. Dientengevolge kunnen wij niet achterblijven.
Laat ik beginnen met de bekentenis dat ik een lichtelijke afkeer tegenover G500 ervaar , hoewel ik toch bijzonder sympathiek sta tegenover het doel van de beweging. Eigenlijk betreur ik dat. Evenals G500 ben ik van mening dat jongeren veel meer betrokkenheid zouden moeten tonen bij de politiek. De strategie van G500 bevat echter vier elementen die mij tegen de borst stuiten. Dit zijn de arrogantie, het generatiedenken, de centrumradicale agenda en de politieke hypocrisie van de beweging. Zodoende kan ik G500 op zijn best als een spectaculaire afleiding van daadwerkelijke politieke problemen beschouwen, en op zijn slechts als een anti-politiek gevaar. Bovendien, en dat is waarschijnlijk het belangrijkste, geloof ik niet dat G500 daadwerkelijk het probleem oplost dat zij aankaart.
Aanmatigende Arrogantie
De voornaamste reden dat ik dit stuk schrijf, is de aanmatigende manier waarop G500 er aanspraak op maakt mij te vertegenwoordigen. Als vijfentwintigjarige val ik binnen de generatie waarvan G500 zich als representant heeft opgeworpen. Hun website heeft het dan ook herhaaldelijk over ‘onze’ generatie, ‘wij jongeren’ et cetera. G500 gaat hiermee gemakshalve voorbij aan mensen die zich geenszins aangesproken voelen door een generationeel programma. Bovendien is het ook een bijzondere sneer naar de vele jongeren die zich al veel langer verdienstelijk maken in de politiek. Maar neen, G500 doet het voorkomen alsof ‘wij’ jongeren een groep hulpeloze en willoze onderdrukten zijn die enkel door de interventie van G500 uit politieke knechting verlost kunnen worden.
Generieke Generaties
Dit brengt mij tot mijn tweede probleem met G500: de zelf-identificatie als ‘generationele’ beweging, waarover ik eerder ook al heb geschreven. G500 lijkt simpelweg aan te nemen dat gedeelde geboortejaren een politieke band scheppen, die vervolgens in het fameuze tienpuntenplan van G500 tot uitdrukking kan worden gebracht. Hoe G500 de enorme politieke verschillen binnen deze generatie, die zij nota bene zelf constateert, denkt te overbruggen blijft onduidelijk. Men gaat er simpelweg van uit dat een veertienjarige VMBO-er uit Harlingen gebaat is bij eenzelfde programma als de dertigjarige junior consultant uit Amsterdam.
Centrumradicalisme
Maar het is het programma zelf dat mij het bij mij de meeste aversie oproept. G500 ziet zich, samen met partijen als D66, GroenLinks en schijnbaar zelfs het CDA, als een exponent van wat ik het nieuwe centrumradicalisme noem. Een nieuwe ‘ideologie’ die proclameert dat politieke verschillen passé zijn en dat men politiek dient te vervangen door een zogenaamd apolitiek en administratief pragmatisme dat zich in het ‘radicale midden’ zou moeten ophouden. Het is vanuit deze insteek dat G500 er ook geen enkel probleem in ziet een convergentie tussen de PvdA, VVD en het CDA na te streven. Vanuit de post-politieke optiek van G500 zijn sociaaldemocratie, liberalisme en christen-democratie achterhaalde concepten die men zonder enige moeite kan negeren. Dat deze partijen zelf wel degelijk in hun ideologische grondslag geloven doet voor G500 dan ook niet ter zake.
Zoals ik eerder al betoogde beschouw ik het centrumradicalisme als een gevaar voor de democratie omdat het politieke verschillen, en daarmee uiteindelijk ook de politiek zelf, marginaliseert, terwijl het haar eigen programma presenteert als ‘apolitiek’ en ‘objectief noodzakelijk’. Het creëert de illusie dat met het overstijgen van politieke tegenstellingen de politiek zelf, en daarmee de noodzaak voor democratie, overstegen kan worden. Ook bij G500 zien wij de retoriek van het ‘over de schaduw heenspringen’, ‘verantwoordelijkheid nemen’ en ‘noodzakelijke hervormingen’ terug. Waarbij, niet geheel onverwacht, deze apolitieke doch noodzakelijke hervormingen precies het programma van G500, en incidenteel ook van D66, zijn.
Politieke Hypocrisie
Tenslotte is er nog een vierde fundamenteel probleem met G500, te weten haar politieke hypocrisie. G500 is een beweging die politieke macht wil, zonder politieke verantwoordelijkheid te nemen. Sterker nog, het is een politieke beweging, met een uitgesproken politiek programma, die desondanks ontkent politiek van aard te zijn. Men heeft G500 hierom wel vergeleken met een politieke parasiet, maar de beweging is eerder een virus. In de strategie van G500 zijn de VVD, PvdA en het CDA niets meer dan gastlichamen waarin de standpunten van G500 geïnjecteerd moeten worden, waarna deze zichzelf verder moeten vermenigvuldigen en verspreiden. Er is geen blijvende toewijding, geen politieke betrokkenheid bij het uitvoeren van het bewierookte programma, kortom, geen enkele vorm van politiek engagement. Ondanks dat de propaganda is dat G500 jongeren wil betrekken bij politiek, is er geen enkele sprake van betrokkenheid die verder reikt dan het ‘uploaden’ van het tienpuntenprogramma. Ironisch genoeg laat G500 het dan uiteindelijk toch aan de zo verguisde en verouderde gevestigde orde om haar belangen te behartigen, en verwacht zij schijnbaar dat het gewenste beleid na het opheffen van de beweging zichzelf alsnog magisch zal realiseren. En dat is zonde, want zo verslaat de partij haar eigen doelstellingen en mist men een kans om daadwerkelijk meer jongeren politiek te interesseren en engageren.
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
In je stuk noem je precies een aantal bezwaren die ik ook tegen de G500 heb. Die kritiekpunten heb ik dan ook verwoord in een mail naar de G500 met als strekking dat de G500 mij niet vertegenwoordigd. Daarna hoorde ik lange tijd niets. Tot ik een standaardbericht terugkreeg dat ze m’n mail gelezen hadden, maar geen tijd hadden om te reageren. Dat de G500 mij blijkbaar zonder dat ik daarmee zelf ingestemd heb vertegenwoordigd, maar niet reageert op inhoudelijke kritiek zegt wat mij betreft genoeg.
Misschien moeten we ze in dat geval uitnodigen hier even en plein public te reageren? Is vast goed voor een levendige discussie 🙂
Wat let je Frank? Een tweetje naar Sywert van Lienden:
@Sywert is zo gebeurd 🙂
Gedaan. Voorlopig nog geen reactie gehad 🙂
Helemaal mee eens, dit is gewoon een politieke partij die qua standpunten erg dicht bij D66 ligt. Mag best maar zeg dat gewoon. Zo maken ze zich belachelijk arrogant.
Op zich valt er ook best wat te zeggen voor opkomen voor ‘de jongeren’ wie dat ook mogen zijn. Dat een grote babyboom-generatie die uittreedt conflicterende belangen heeft met de veel kleinere, huidige werkende generatie lijkt me duidelijk. Maar daarvoor is die G500 niet bepaald een oplossing.
Wat ik wel vind is dat het prima is om ‘over je schaduw heen te stappen’ en ‘verantwoordelijkheid te nemen’, maar dat doen partijen vanuit hun eigen idealen en politieke overwegingen, daar is weinig apolitieks aan.
Het verhaal van G500 heeft een bijklank van nostalgie naar Paars; naar die technocratische roep om, inderdaad, noodzakelijke hervormingen waar niet over te discussiëren valt. Een bijzonder ondemocratische houding, als je het mij vraagt.
@Lars, TINA, noemden ze dat toch, in de jaren ’80: There Is No Alternative. Met dank aan Thomas von der Dunk: http://columns.dg.nl/thomas-von-der-dunk/urgent/
Ja hoor, ouderwets-links de markt overal de schuld van geven is net zo onzinnig als de hele G500 en niet bepaald relevant in deze discussie.
Maar ok dan, hetzelfde riedeltje nog een keer: ‘we’ (de bevolkingen van de landen en daarmee onze regeringen) hebben met z’n allen teveel geld geleend en daarom hebben degenen van wie we dat geleend hebben nu teveel te zeggen. Dan kan je hun wel weer die geldschieters schuld gaan geven, maar het ligt uiteindelijk aan ons, de landen en bevolkingen, die altijd maar meer uitgeven dan erin komt en dus steeds meer willen lenen. Als je van iemand iets wil lenen geef je die persoon macht, of je moet het teruggeven, ander krijg je ruzie. Zo werkt het al met knikkers in de kleuterklas en zo werken de financiele markten ook.
Waarbij we natuurlijk niet moeten vergeten dat in de meeste landen om ons heen die staatsschulden enorm stegen toen er voor ettelijke miljarden allerei financiële instituties gered moesten worden.
Wat dan weer niet kwam omdat de markt zo goed functioneerde.
Enfin, het oplopen van de staatsschuld is zowel onder links (hogere uitgaven) als rechts (lagere inkomsten) gebeurd en heeft natuurlijk vooral te maken met het feit dat de politieke horizon van een kabinet vaak korter is dan de looptijd van die leningen. Electoraal gezien is het natuurlijk altijd makkelijker om het probleem door te schuiven. Wat dat betreft heb je zeker gelijk, dit is ook iets wat we,in ieder geval deels, onszelf hebben aangedaan.
Ik zeg (hier) ook niet dat dat door links of rechts komt. Het komt vooral omdat landen te log zijn en/of niet bereid om terug te schalen wanneer de inkomsten door economisch fluctuaties teruglopen. Wetgeving is ook enorm onflexibel en het totaal leidt tot enorme tekorten, ook omdat die inderdaad makkelijker te verkopen zijn aan het electoraat dan grootschalige bezuinigingen.
Verder, ik vind nog steeds dat er geen enkele verplichting is om banken te redden. Laat er lekker een paar failliet gaan, dan gaan andere banken beter nadenken. Dat doet op korte termijn pijn maar houdt het systeem wel gezond: alleen de goede banken overleven. Nu is er spraken van een ‘moral hazard’, waar we bij de Grieken zo bang voor zijn, waardoor geen enkele bank risicos goed inschat want ze worden toch wel gered.
Ik snap oook niet waarom Janos met deze link komt in dit topic.
Maar een aantekening bij je verhaal Arno. De bevolking en de landen zijn geen eenheden. Een volk bestaat uit individuen. En zelfs als je 1 land neemt wordt het bestuurt door Partijen.
Neem Griekenland tot voor kort. Je had de NEO Democratia die leende geld, verlaagde de belastingen en namen hun eigen jongens als ambtenaar in dienst. Stemde je PASOK, zelfde verhaal met lenen alleen profiteerde het andere deel van de bevolking ervan. Stemde je niet op PASOK of neo dan had je nog grote kans dan een van de 2 won en als je pech had was dat vooor jou de verkeerde. Classic collective action problem.
Oja en wat er daadwerkelijk werd geleend schoof men ook nog graag onder het tapijt.
Nee, ik snap ook niet waarom Janos met zo’n link komt. Tsss, Janos toch!
Sorry je moet gewoon een minder verwarrende naam aannemen. 2 vijfletternamen met dezelfde 5 letters trek ik niet 😉
@Arno, Dat ze niet verantwoordelijk zijn is nogal wit geformuleerd. Alleen ik heb wel begrip voor bepaalde keuzes.
Ik zal een klacht indienen bij mijn vader. Aangezien die ook Jonas, eh, Janos heet, gaat het weinig opleveren ben ik bang 😉
Op zich ben ik het hier mee eens, maar als een bevolking van een democratisch land al niet meer verantwoordelijk is voor de acties van haar eigen regering, wie dan wel?? Als dat niet meer zo zou zijn, gaat echt niemand meer een cent uitlenen aan regeringen en geef ze eens ongelijk.
Treffende analyse. Het hele G500-gebeuren had best aardig kunnen zijn als het niet was bedacht door een paar baantjesjagers die de weg naar de publiciteit weten.Het tienpuntenplan is niet veel meer dan oude wijn in nieuwe zakken.Er staan op zich best zinnige dingen tussen, maar om nou te doen alsof je het zelf hebt bedacht…
Ook een mooie (en bijzonder belegen) truc uit de oude doos is om ieder tegenargument terzijde te schuiven onder de noemer ‘ouderwets’ of ‘oude politiek’: hoorden we eerder bij Pim Fortuyn, maar ook bij D66, De vijftigers en zelfs in de negentiende eeuw bij de Tachtigers.Uit al deze stromingen en bewegingen is beslist een aantal mooie dingen gekomen – er zat ook best veel onzin tussen trouwens – maar om nou te zeggen dat het nieuw was?
Uitgangspunt is een beetje dat de mensen die het bedachten zichzelf iets te serieus namen en zich niet serieus genomen voelen, en daarin verbindt de G500 zich met de voorgaande clubs.
Dat is niet waar, maar feit is wel dat bestuursorganen of redacties moeilijk te doorbreken bastions zijn. Sywert en zijn makkers komen minder snel op tv als ze zich namens de Jonge Democraten hadden uitgesproken.
Overigens vraag ik me af hoe het zit met de houdbaarheidsdatum van Sywert en zijn vriendjes. Ze werken immers volgens de DWDD-methode: Catchy layout, een knul met een beetje charisma en veel herrie, maar uiteindelijk heeft het weinig om het lijf. Geen wonder dat Matthijs van Nieuwkerk het allemaal zo ge-wel-dig vindt.
Heb je er ook problemen mee dat Beatrix Nederland, dus alle burgers vertegenwoordigt? Mark Rutte? Joan Franka? Bert van Marwijk? Misschien flauw om dit soort voorbeelden erbij te halen, maar wat mij betreft even flauw als de G500 betitelen als arrogant, omdat ze stellen voor de jongeren op te komen.
Voor wat betreft de generaties is het toch niet te ontkennen dat er een hele grote groep ouderen aan de rand van hun pensioen staat. We moeten ons uit een economische crisis werken, we krijgen te maken met stijgende grondstofprijzen. Dit gaat ons heel veel kosten. Nu niet ingrijpen betekent dat wij jongeren later moeten betalen. Volgens mij hebben een 14 jarige VMBO scholier en een dertig jarige consultant hierin dus wél een gemeenschappelijk belang.
Als laatste het gebrek aan betrokkenheid. Er worden door het hele land bijeenkomsten gehouden. Alle G500’ers gaan naar de congressen van PvdA, CDA en VVD. Er zijn plannen om G500’ers ook regionaal te verbinden en in de regio en lokaal mee in contact te laten komen met de regionale en lokale afdelingen van de PvdA, CDA en VVD. Dus waarom G500 er niet in slaagt politieke interesse en engagement aan te wakkeren is mij ook een vraag. Tot slot: er zijn meer dan 1000 jongeren de afgelopen maand lid geworden van politieke partijen van de G500. Wanneer is dat voor het laatst gebeurd?
@Wouter:
Om in te gaan op je eerste punt. Ten eerste ben ik republikein, dus met de koningin heb ik al weinig op. Rutte en Franka zijn, op de een of andere manier, verkozen door de mensen die zij menen te vertegenwoordigen. Dat is een nogal uitdrukkelijk verschil met G500, die gewoonweg zelf verklaart de vertegenwoordiger van een generatie te zijn, zonder dat deze generatie daarover is geraadpleegd, of daar direct inspraak in heeft.
Ten tweede, over de problemen. Het lijkt me bijzonder naief om te veronderstellen dat de oplossingen voor onze problemen voor de VMBO-er en de consultant beiden hetzelfde zullen zijn. Denk aan zaken als arbeidsmarktflexibilisering, Europese integratie, functioneren van woning- en zorgmarkt. Zeker in een tijd waarin steeds duidelijker wordt dat de scheidslijnen in de maatschappij vooral op grond van opleiding getrokken worden, en minder op leeftijd. Denk aan termen als de diplomacratie e.d..
Ten derde. Dit was allemaal mooi geweest als het langdurige betrokkenheid was. Maar als je naar de site van G500 gaat, zie je dat dat niet het geval is. Na het ‘uploaden’ van het tienpuntenplan via de congressen wil G500 zichzelf opheffen. En het lijkt me niet dat die 1000 mensen vervolgens lid blijven van alle drie de partijen. Immers, die partijen willen elkaar wederzijds uitsluitend beleid invoeren, en het lijkt me dus moeilijk op een eerlijke manier te engageren met de politiek vanuit de positie van een drieledig lidmaatschap. Tenzij je die verschillen wenst te negeren, maar dat legt wat mij betreft alleen een schrijnend gebrek aan politiek en historisch besef bloot.
Ik begrijp dat het bij de G500 qua vertegenwoordiging anders ligt dan bij gekozen mensen. In juridische zin vertegenwoordigen zij die generatie niet. Maar toch zie ik niet in waarom dit als arrogant gezien wordt. Ze stellen op te komen voor ‘onze generatie’, omdat zij denken dat hun punten ‘onze generatie’ gaan helpen. Toch niet anders dan dat een politicus zegt de belangen van een bepaalde groep te vertegenwoordigen. Dan komen we opnieuw bij punt twee. Dat de plannen van de G500 enkel voor de hoogopgeleiden in Nederland zijn. Ik blijf erbij dat dit niet de bedoeling is en dat ook niet zo hoeft uit te werken. De jongere generatie en heel Nederland zijn er toch bij gebaat dat de zorg betaalbaar wordt blijft in de toekomst? Een evenwichtere woningmarkt is toch ook in het voordeel van jongeren? Of je nu in de toekomst een huurhuis gaat betrekken of een twee-onder-een kap. Het veiligstellen en op een juiste manier investeren van inkomsten uit de gasbel in Groningen kan toch ons als Nederland in de toekomst een hoop geld opleveren? Meer investeren in onderwijs wil toch niet zeggen enkel geld voor het HBO en WO? Ik moet wel zeggen dat de plannen van de G500 inhoudelijk nog oppervlakkig zijn en voor vele interpretaties vatbaar. Maar als je het ziet als richtlijnen dan kunnen deze plannen toch uitmonden in concrete plannen in de Tweede Kamer die de jongere generaties zo breed mogelijk tegemoetkomen?
Ten slotte denk ik dat er voor partijen ook een uitdaging ligt om de G500 jongeren bij hun partij te betrekken. Ergens is engagement en politieke betrokkenheid. Anders hadden zij zich niet aangemeld. Dat de G500 er over een aantal jaar misschien niet meer is wil toch niet zeggen dat de G500’ers er niet meer zijn? Dat zij hun politieke interesse laten vallen? Wie weet wat voor mensen er opstaan in deze grote groep nieuwelingen in de politiek!
Maar bij politici is het duidelijk. Zij vertegenwoordigen hun electoraat, m.a.w. de mensen die bewust op hen gestemd hebben. Bij G500 heb ik op TV opeens aan te horen dat ik onderdeel ben van een generatie (die met een bandbreedte van 0 – 35 bijzonder groot is) en dat G500 weet wat goed is voor ‘de jongeren’, m.a.w. voor mij.
Dat, en de suggestie dat totdat G500 aan kwam zetten, jongeren blijkbaar niet in staat waren zich te vertegenwoordigen, acht ik inderdaad arrogant.
De eerste fout die je hier maakt is dat de belangen van jongeren alleen in de toekomst zouden liggen. Ja, jongeren willen een betaalbare zorg, maar diezelfde jongeren hebben nu wellicht ook (groot)ouders die door de maatregelen van G500 getroffen worden. Bij zoiets als de arbeidsmarkt, of het pensioenstelsel liggen de belangen van jongeren met verschillende carrièretrajecten ook niet persé bij elkaar.
Daar komt nog bij dat het hele G500 verhaal er vanuit gaat dat jongeren alleen voor hun ‘eigen’ belang stemmen, en geen interesse hebben in een bredere visie voor de gehele samenleving. Dit werkt overigens twee kanten uit. Is het niet vreemd om aan te nemen dat de oudere generaties, die zelf ook weer (klein)kinderen hebben, het niets zou kunnen schelen wat er met hun nageslacht gebeurt?
Wellicht ligt daar een uitdaging voor de partijen. Maar ik zie niet zo snel wat de PvdA met een jongere moet die eveneens lid is van de VVD. Als je daadwerkelijk sociaaldemocraat en liberaal tegelijkertijd wil zijn, kan je (zoals ook gesuggereerd wordt) net zo goed lid worden van D66. Natuurlijk is er een kans dat nu geëngageerde jongeren betrokken blijven. Maar de boodschap van G500 ontbeert zulks een langetermijn visie wel degelijk.
Overigens is er inmiddels ook daadwerkelijk onderzoek gedaan naar de politieke voorkeuren van jongeren, en blijkt dat een ‘jongerenbelang’ als zodanig niet bestaat, maar slechts een uitvinding is van een minderheid van hoogopgeleide en welbespraakte jongeren die dit frame gebruiken voor hun eigen politieke agenda:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3262811/2012/05/29/Wat-G500-ook-beweert-jongerenbelangen-bestaan-niet.dhtml
Dan maak jij ook een denkfout dat het puur om stemmen gaat. Dan zou de G500 gewoon een stemadviseur moeten worden. Het gaat er om dat een aantal van de plannen die de G500 uitgevoerd wil zien worden niet doorkomen in de partijprogramma’s. En naar mijn mening ook dat die plannen niet enkel en alleen in het belang van jongeren zijn maar, juist ook passen in een bredere visie. Het zijn jongeren die het initiatief nemen om de ‘vergrijsde macht’ te doorbreken of ten goede te beïnvloeden.
Het is maar wat je ten goede noemt. Ten diepste leest het tienpuntenplan van Siewert van Lienden als een afwijzing van iedere vorm van solidariteit.
Ten eerste wordt duidelijk intergenerationele solidariteit afgewezen. Ouderen lappen zelf maar voor hun pensioen, terwijl wij als jongeren een beetje meer voor onszelf eisen door hogere uitgaven aan onderwijs. Nu ben ik op zichzelf een grote pleitbezorger voor het investeren in onderwijs, maar niet alleen voor onszelf. Juist ook om voorzieningen voor andere groepen, zoals ouderen in stand te kunnen houden door middel van een productieve en hoogopgeleide beroepsbevolking.
Ten tweede wordt solidariteit tussen werknemers en werkgevers afgewezen. In plaats van zekerheid, willen we meer toe naar flexibele en ‘tijdelijke vaste’ contracten. Zodat een zwakke werknemer niet ‘als een molensteen om de nek hangt’. Deze mensen zoeken het blijkbaar zelf maar uit. In plaats van zwakke werknemers als molensteen om de nek van de werkgever te beschouwen, kun je ook een zwakke werknemer zien als iemand om in te investeren in plaats van te ontslaan. In een slimme organisatie kun je iedereen een plekje geven.
Ten derde geen woord in het hele stuk over ontwikkelingssamenwerking. Hoe willen wij omgaan met armere landen? Blijkbaar heeft internationale solidariteit ook geen prioriteit voor de G500.
Het document straalt ik, ik, ik en ieder voor zich, god voor ons allen uit. Dat terwijl ik er van overtuigd ben dat veel jongeren wel degelijk verder kijken dan hun eigen belangen. Zelf vind ik het helemaal niet erg om solidariteit te betonen ten opzichte van ouderen, ten opzichte van mensen die sociaal-economisch in een zwakke positie staan en ten opzichte van ontwikkelingslanden. Sterker nog, het leven krijgt in mijn ogen pas waarde door solidair te zijn met anderen.
In mijn ogen schuilt achter het narcisme van Siewert van Lienden dan ook een hele grote leegte.
Trouwens Wouter, gewoon uit nieuwsgierigheid, ben jij een van de mensen van Siewert van Lienden?
Ten eerste: het gaat niet om het geld pikken van de ouderen en opeisen voor de jongeren zelf. Het gaat om het betaalbaar houden van ons pensioenstelsel en onze zorg. Natuurlijk willen jongeren wel betalen voor hun ouders, grootouders. Maar het houdt een keer op. Veranderende omstandigheden vragen om aanpassingen van systemen. Zo is het toch ook niet meer dan logisch dat de AOW leeftijd omhoog gaat?
Ten tweede: G500 pleit niet voor meer flexibele contracten in plaast van vaste contracten maar voor langere flexibele contracten (volgen we het nog :p). Dit geeft juist meer zekerheid. En kunnen jonge werknemers met een langere arbeidsovereenkomst eerder in aanmerking komen voor bijvoorbeeld een hypotheek. Lees het standpunt van G500 hiervoor nog eens na zou ik zeggen. Je hebt het verkeerd begrepen.
Ten derde: G500 pretendeert toch ook niet dat hun tienpunten plan alomvattend is? Jij constateert hierdoor mede een trend van het ontbreken van solidariteit. Maar waarom? G500 zegt niet dat de OS moet stoppen om dat geld in de jongeren te steken. Dit argument past bij het argument dat twee studenten aanhaalden in hun stuk op vk.nl (http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3259979/2012/05/24/G500-is-een-bijwagen-van-D66.dhtml). Namelijk dat de G500 niet pleit voor een extra belastingschijf. Pak het plan aan op de punten die er wél in staan.
En ten slotte, ik heb mij aangemeld bij de G500 ja. Maar ben niet een van Sywerts mensen in die zin dat ik niets te maken heb met de oprichting oid.
Even kort twee tegenwerpingen.
1. Zo worden de maatregelen van G500 in ieder geval niet aan de man gebracht, anders hadden ze zichzelf niet zo expliciet als generationele beweging hoeven neer te zetten.
2. De plannen van G500 komen wel terug in partijprogramma’s, o.a. bij D66 en GL. Dat die partijen momenteel geen hordes kiezers trekken, zou dus aangeven dat de Nederlandse maatschappij over het algemeen niet op deze plannen zit te wachten. Immers, als deze hele generatie op D66 zou stemmen, zou dat domweg de grootste partij zijn.
Overigens valt het mij op dat het vaak als een verwijt wordt gebracht aan de ‘vergrijsde macht’ dat zij vergrijsd is. Terwijl ik zelf toch eerder het idee heb dat het tot nu toe de lamheid van veel jongeren was die erin resulteerde dat men geen lid werd, of anderzijds betrokken was bij een politieke partij. Het gebrek aan vertegenwoordiging lijkt me juist iets wat men zichzelf kan aanrekenen, in zoverre men dan daadwerkelijk generieke uitspraken over ‘onze’ generatie wil gaan doen.
De vergrijsde macht bestaat niet.Wie even naar de leeftijdopbouw van de Tweede Kamer kijkt, zal concluderen dat deze voor een aanzienlijk deel bestaat uit mensen jonger dan veertig. Jongeren zijn dat vaak niet meer, maar vergrijsd kun je Renske Leijten, Wouter Koolmees, Tofik Dibi, Fleur Agema of Lea Bouwmeester niet noemen. Op Bouwmeester na kun je dit lijstje bovendien niet wegzetten als backbenchers; ik kan doorgaan en iedereen zal concluderen dat het wel meevalt met de grijze macht. Jan-Kees de Jager is voorin de veertig, Mark Rutte is hooguit twee jaar ouder. Dus als we puur naar de poppetjes kijken, dan is ‘grijs’ echt een flauwekulargument.
Dat je weinig twintigers in de hogere regionen van het openbaar bestuur tegenkomt, is zeer eenvoudig te verklaren: de meeste zijn nog bezig met hun studie of staan aan het begin van hun loopbaan. Uitzonderingen zijn altijd denkbaar, maar ik denk dat het voor de meeste mensen beter is om eerst even wat ervaring op te doen voor ze doorstoten richting top.
Als Sywert en zijn makkers het antwoord zijn op de problemen van jongeren, dan hebben ze voorlopig een enorm probleem: tien egocentrsich geformuleerde gemeenplaatsen en een onduidelijk campagnetje die gebouwd is op crowdfunding – hoeveel er in kas zit, wil Sywert niet zeggen – en het creeren van een tegenstelling die je niet wilt: als je wilt dat de rest van het land je problemen serieus neemt, moet je namelijk naar het totale plaatje kijken in plaats van de problemen van mensen die zich terecht zorgen maken om hun oude dag wegzetten als oude politiek. Wat dat betreft was mijn vergelijking met de Tachtigers gisteren allicht iets te hoogdravend: wie dat niveau wil bereiken, moet zich eerst maar eens losweken van de retoriek waarmee de Spice Girls 15 jaar geleden een paar puberhits scoorden.
[…] typisch voorbeeld van de individualisering waar Kinneging het over heeft wel de jongerenbeweging G500, waar de jongerenbelangen bovenaan worden gezet. Het belang van welke jongeren? vraagt Frank Hemmes […]
Waarom is er geen politieke focus op waardevermindering van Geld?
Zonder geld bestond er geen crisis.
Zonder geld hebben we nog steeds alle machines,die steeds meer ons werk gaan doen. Techniek kan dan ons leven makkelijker maken (ipv moeilijker).
In technologie zitten alle oplossingen.
Techniekontwikkeling in energie, luchtzuivering, vergrijzing, ga zo maar door voor elk probleem is uiteindelijk een wetenschappelijk technische oplossing.
Hoe meer geld er gedrukt wordt hoe minder ALLES waard wordt. Voorbeeld: in de jaren 80 kocht je een patatje-met voor 1 gulden 25, nu, 2012, betaal je 2 euro 25. Het patatje is als hetzelfde gebleven.
Erik