Column – ‘goed voor je ontwikkeling’
Afgelopen dinsdag kwam bij een debat over het hoger onderwijs weer eens ter sprake dat ‘bestuurswerk goed is voor je ontwikkeling’ en daarom erg belangrijk is voor studenten. En zoals altijd zit er dan wel iemand in de zaal die de vraag stelt Waarom De Belastingbetaler Daar Voor Op Moet Draaien. Ik ga er hier geen antwoord op geven, want het is de verkeerde vraag.
Bestuurswerk is zeker goed voor de ontwikkeling van de studenten die het doen, maar dat is niet het belangrijkste. Bestuurswerk en zeker ook medezeggenschapswerk is van groot belang voor alle studenten. Ook voor diegenen die zelf niet actief zijn. Sterker nog, het is van groot belang voor het hoger onderwijs, en soms dient het een nog breder maatschappelijk belang.
In de opleidingscommissies dragen studenten bij aan de kwaliteit van de opleiding. Vakken worden geëvalueerd, verbeteringen worden doorgevoerd en curricula worden aangepast. Studieverenigingen dragen bij aan de inhoudelijke verbreding en verdieping van hun opleiding, door het organiseren van studiereizen, symposia en debatten. Studenten in de medezeggenschap zijn een essentiële factor in de democratische controle van een onderwijsinstelling en dragen bij aan goed bestuur. Enzovoort, enzovoort, enzovoort. Al deze studenten leveren in feite gratis, want onbetaald, een bijdrage om hun opleiding, universiteit of stad beter te maken. Door de Halbeheffing zullen ze hier in de toekomst echter voor beboet worden.
In de lange tijd dat ik heb gestudeerd, heb het nodige bestuurswerk gedaan. Ik zal de lezer er niet mee vermoeien met Wat Ik Daar Allemaal Wel Niet Geleerd Heb, want zoals gezegd, daar gaat het niet om. Wel wil ik één voorbeeld er uit lichten van wat een vereniging allemaal gedaan heeft. Jarenlang ben ik actief geweest binnen een internationale studievereniging, de International Students of History Association (ISHA). Die vereniging brengt meerdere malen per jaar tientallen studenten uit Europa bij elkaar om kennis over hun vak uit te wisselen en papers te presenteren die ze geschreven hebben voor symposia. Honderden Nederlandse studenten (en duizenden anderen) hebben hierdoor een bredere, diepere en meer internationale kijk op hun vak gekregen en zijn betere historici geworden. Daarnaast heeft ISHA de zeer nuttige functie dat het geschiedenisstudenten uit Bosnië, Servië en Kroatië bij elkaar brengt en een platform geeft om hun (recente) geschiedenis te bespreken. Dat ging in het verleden niet altijd even harmonieus, maar was toch van grote waarde.
De eigenlijke vraag had dus moeten zijn: ‘Waarom Moet De Belastingbetaler Opdraaien Voor Goed Onderwijs, Goed Onderwijsbestuur en Algeheel Maatschappelijk Nut!!?!’ Het antwoord is dan heel simpel: ‘omdat iedereen daar baat bij heeft, suffie’.
Over enkele jaren, wanneer het hoger onderwijs tot op de fundamenten is afgebroken, ‘student’ in het woordenboek omschreven staat als ‘zo’n arme stumper die in precies vier jaar een voorgekauwd traject doorloopt OF ANDERS!!!’, en wanneer de laatste actieve student het licht heeft uitgedaan, dan zullen we allemaal merken wat actieve studenten echt bijdroegen aan het hoger onderwijs. Naar goed gebruik: wanneer het al te laat is.
János Betkó wil graag opmerken dat het, als het gaat om uitzonderingen op de langstudeerboete wegens het doen van bestuurswerk, ook helemaal niet gaat over ‘de belastingbetaler die er voor op moet draaien’, maar om het niet geven van een boete aan mensen omdat ze nuttig werk doen, en hij hoopt van harte dat als er uitzonderingen gemaakt gaan worden op die wanmaatregel ze in de eerste instantie zullen gelden voor studentenclubs die iets bijdragen aan hun opleiding of de onderwijskwaliteit. (Maar daar is op vrij-zinnig al het nodige over geschreven.)
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
Ben het met de strekking van het stuk eens, maar er valt wel iets af te dingen. Zo zijn lang niet alle bestuursfuncties nuttig voor de maatschappij. Veel bestuurs/medezeggenschapswerk komt ten goede aan het onderwijs, maar er zijn ook genoeg functies die niet zoveel voorstellen of waarbij het vooral gaat om het organiseren van leuke feestjes. Nu ben ik zeker een voorstander van leuke feestjes, maar om te zeggen dat deze bijdragen aan ‘Goed Onderwijs, Goed Onderwijsbestuur en Algeheel Maatschappelijk Nut’, gaat wel erg ver.
Eh, ja, helemaal mee eens, er zijn studentenclubs die vooral nut hebben, die vooral voor de leuk zijn en heel veel wat daar tussen in zit. Ik heb overwogen om daar ook iets over te schrijven, maar de lijn waar “nut” ophoudt en “voor de leuk” begint is lastig te trekken. Een studievereniging organiseert feesten, maar ook arbeidsmarktorientaties, lezingen en symposia. En dan heb je de internationale verenigingen, die misschien niet zelf inhoudelijk bezig zijn (soms ook wel trouwens), maar wel zorgen voor meer buitenlandse studenten die bijdragen aan de internationalisering van het onderwijs. Enz. enz. bla bla bla. Dan krijg je dus een heel genuanceerd verhaal, en daar had ik even geen zin in toen ik dit stuk schreef 😉
Het ging me er vooral om de kant van studenten(bestuurs)werk die normaal onderbelicht is, namelijk “het is in het algemeen vaak ook nuttig, niet alleen voor de student die het doet”, wat aandacht te geven.
Was Janos’ punt niet juist dat je NIET moet gaan lopen strepen wie er wel en niet nuttig bezig is en daar boetes op moet gaan baseren? Ik las het juist als een pleidooi voor de actieve student als het cement (de lijm, het smeermiddel, het glijmiddel, wat u wil) van de actieve academische gemeenschap waar studenten opgeleid worden tot denkende burgers en capabele onderzoekers. Het is al erg genoeg dat je pas in het hoger onderwijs tot denkende burger wordt opgeleid, maar het schijnt ergens te moeten gebeuren.
Hoe dan ook, ook de vrienden van de pakweg de Nijmeegse GLBTQ-vereniging dragen hun steentje bij aan de maatschappij, omdat ze van het instituut een draaglijke omgeving maken. Ik snap best dat iedereen met een kutbaan vindt dat je dat niet ongestraft mag doen, maar die mening hoef je nog niet te respecteren.
Shit man, moet ik bijna 2 weken na het schrijven van een stukje nog weten wat ik er precies mee bedoelde? 😉
Ok, poging: het punt was dat bestuurswerk bijdraagt aan goed onderwijs en het algemeen belang. Wat mij betreft: neen, je moet zeker geen boetes gaan baseren op wie wel en niet nuttig bezig is. Maar een groot deel van mijn argumentatie in bovenstaande stuk is wel gebaseerd op het nut voor onderwijs, onderwijskwaliteit en De Maatschappij, en Lisa merkt, niet geheel ten onrechte, op dat je daar bij best wel wat studentenclubs ook vraagtekens bij kan zetten.
Ik heb natuurlijk de overduidelijk nuttige voorbeelden gekozen om mijn punt te maken. Dat het voor de staat (en voor iedereen) slim is om met een volslagen marginale investering een bijdrage te leveren aan de kwaliteit van het onderwijs, is lastig betwistbaar. Hetzelfde geldt voor mijn ISHA voorbeeld, je moet wel een enorme hufter zijn wil je bestrijden dat het goed is dat een (zeer bescheiden) bijdrage geleverd wordt aan broederschap en eenheid in het voormalig Joegoslavië. Die discussies durf ik iig zonder al te veel problemen aan.
Het nut van GLBTQ in Nijmegen, tja. Ik ben bewust om het punt heen gegaan hoe nuttig studentenclubs in het algemeen zijn, ook als ze verder niets bijdragen aan de onderwijskwaliteit. Ik ga wel met je mee in de mening dat ze nut hebben, voor een heel groot deel tenminste. Sowieso vindt ik dat ze best gefinancierd mogen worden (waar hebben we het nou helemaal over, qua bedragen), dat het een geldige reden voor uitloop is (maar dat ook omdat een langstudeerder niets extra’s kost, dat is een mythe, zoals jij ook heel goed weet) en omdat die boete sowieso onzinnig is. Maar het uitleggen waarom zo’n club nuttig is voor de maatschappij an sich kost wel een stuk meer moeite, en als een vereniging helemaal niets anders doet dan bier drinken, weet ik ook niet of ik me aan de discussie zou wagen.
Maar dat hoeft ook niet, denk ik; er zijn meer dan genoeg goede voorbeelden, wat mij betreft dragen die zo veel bij, dat een discussie over die paar verenigingen die dat (misschien) niet doen en waar de grens tussen nuttig en niet nuttig precies ligt niet de moeite waard is.