Lessen uit het islamdebat (deel 1/2)
Discussies over de islam en de vrijheid van meningsuiting woeden volop in de media en op straat, sinds Theo van Gogh tien jaar geleden is vermoord – en nog langer. Vaak bekruipt me het gevoel dat we nog geen stap zijn opgeschoten. Critici van de islam wekken vooral wrevel door provocaties en grof taalgebruik. In het andere kamp is men snel beledigd, wordt islamkritiek als rechts bestempeld en blijven termen als ‘verbinding’ en ‘dialoog’ containerbegrippen, zonder dat duidelijk is wat er concreet mee wordt bedoeld. Zolang het islamdiscours zo verdeeld lijkt in zwart-wit, is er geen ruimte om gezamenlijke oplossingen dwars door het midden te vinden.
Samen met moskeebesturen in Nijmegen heb ik een “Moskee College Tour” op poten gezet, een dag waarop de islamitische gebedshuizen hun deuren hebben geopend om met scholieren en buurtbewoners in gesprek te gaan. Daarop volgde een wervelend debat over de vrijheid van meningsuiting en de islam getiteld “Onze Vrijheid”, waar moslims en islamcritici de spreekwoordelijke degens met elkaar kruisten. Deze leerzame belevenissen vat ik samen in een persoonlijke opinie, die hopelijk een constructieve bijdrage levert aan de slepende discussie.
Dé moslim bestaat niet
Maxima zei het al: “De Nederlander bestaat niet”, en ze heeft groot gelijk, ook al kwam het haar op kritiek te staan. We zijn een volk van haringhappers en hippies, ondernemers en onderwijzers, gereformeerden en niet-gelovigen….en moslims! Elke generalisatie slaat het debat dood. Dat geldt zeker voor de moslimgemeenschap, die zeer kleurrijk en divers is, zoals het gelauwerde Tv-programma ‘Onze man in Teheran’ mooi aan het licht bracht. Al is het maar vanwege de cultureel-etnische verschillen; je kan moeilijk Koerden, Iraniërs, Turken, Marokkanen en autochtoon-bekeerde moslims als één homogene groep beschouwen. En wat te denken van de diverse stromingen binnen de islam, ook in Nederland, zoals soennieten, salafisten, sjiieten etc. Variërend van een zeer orthodoxe minderheid (die soms weigeren vrouwen een hand te geven) tot meer modern (waar men pleit voor kritische herijking van de islam). Miskenning van dit feit maakt dat de individuele moslim zich in een hokje gepropt voelt dat hem of haar niet past. Deze stereotyperingen dwingen de gemeenschap in een schier onmogelijke positie, wat een constructief gesprek in de weg staat.
Depolitiseer islamkritiek
Eigenlijk is het gek dat je als je kritiek hebt op de islam, automatisch het predicaat ‘rechts’ krijgt opgeplakt. Zo stelt Elma Drayer onlangs in Vrij Nederland terecht dat juist ‘linkse’ overtuigingen (met universele mensenrechten als inspiratiebron) een reden kunnen zijn om harde noten te kraken over de islam. Bijvoorbeeld de gelijkheid tussen man en vrouw, het recht je geloof af te zweren en pal te staan voor de vrijheid van meningsuiting. En vergis je niet, ook moslims zelf stellen bepaalde zaken binnen de eigen gemeenschap aan de kaak, zoals het gebrekkige Nederlands van imams of de onbegrijpelijke houding van orthodoxe gelovigen die weigeren vrouwen een hand te geven. Om het helemaal verwarrend te maken: onder de PVV-stemmers bevinden zich ook moslims. Constructieve kritiek op de islam moet mogelijk zijn, zonder dat je direct in een politieke hoek wordt geduwd, of als een afvallige of islamofoob wordt bestempeld. Je kan tegelijkertijd harde noten kraken over de islam, als het opnemen voor moslims die in toenemende mate te maken krijgen met discriminatie. Zo nam Femke Halsema het
consequent op voor de vrijheid van Ayaan Hirsi Ali, als voor de vrijheid om moskeeën te bouwen en in veiligheid je geloof te belijden. Zowel het recht om een hoofddoek te dragen, als hem af te leggen. Gemene deler kan zijn: het opnemen voor hen die in de verdrukking zitten. Daar hoef je niet links of rechts voor te zijn.
Er wordt met twee maten gemeten
De massale islamkritiek in Nederland van de afgelopen jaren wordt soms als hypocriet ervaren, en ik begrijp dat. Pas sinds 2013 is het voor vrouwen mogelijk om op de kieslijst van de SGP te staan. Zaken als inenting van kinderen en homoseksualiteit zijn in de bible-belt nog altijd controversieel. Het argument dat de islam “eeuwen achterloopt” is dus relatief. Bekladde synagogen waren en zijn volop in het nieuws, het is echter pas sinds kort dat ook islamofobie (wellicht is moslimhaat een betere term) de aandacht krijgt die het verdient; net als alle andere vormen van discriminatie. Haatmisdrijven jegens moslims worden nog niet apart geregistreerd, synagogen krijgen politiebewaking van de overheid, maar moskeeën moeten zelf hun beveiliging organiseren wanneer ze met geweld worden geconfronteerd. Het is niet eerlijk om moslims aan te vallen op slachtofferschap, wanneer vrouwen met een hoofddoek in het openbaar vervoer worden uitgescholden. Als Marokkaanse jongeren op straat spugen op joden en vrouwen voor hoer uitmaken, wordt door sommigen direct gewezen naar de Islam – terwijl het de vraag is of deze jochies ooit een Koran hebben gelezen of een voet in de moskee hebben gezet. Los van dit alles: kritiek op de islam moet mogelijk zijn.
Voer dialoog over interpretatie Koran
De Koran is (naast voor velen een heilig schrift) ook een historisch verslag dat eeuwen geleden is opgetekend in een land ver weg, waarin volop strijd en oorlog werd gevoerd. Zo kunnen losstaande soeraverzen die letterlijk worden geïnterpreteerd een vrijbrief vormen voor geweld of ander kwalijk gedrag, een risico dat ook bij de Bijbel en Thora speelt. Hier hebben de islamcritici als (de zeer lezenswaardige) Maarten Boudry terecht een punt. Geef context aan het boek, zonder dat het aan inspiratie of heiligheid hoeft in te boeten. Ik heb als christen geleerd vooral de metaforen in de Bijbel te waarderen en voel me niet geroepen gewelddadige passages uit het Oude Testament te verdedigen of te vergoelijken als een gebod dat nog steeds opgaat. Er zijn veel moslims die de Koran en Hadith beschouwen als een inspiratiebron om een goed mens te zijn, ook voor je omgeving – maar helaas zijn er ook filmpjes van enkele zogenaamde imams van buiten Nederland op YouTube te vinden, die dezelfde geschriften gebruiken om op te roepen tot een Heilige Oorlog en vrouwen als minderwaardig te behandelen. Het zou mooi zijn als moslims zelf gesprekken met elkaar voeren met als vraag: hoe verhoudt mijn interpretatie en omgang met de Koran zich tot de huidige moraal en tijdsgeest? Daarbij mag het gezag van imams gerust in twijfel worden getrokken en mogen moslims worden aangespoord door hun eigen sleutelfiguren om zelfbewust en kritisch hun eigen geloof onder de loep te nemen. Zoals iemand me toevertrouwde: “het gaat niet over wat er in de Koran staat, het is de kunst hoe je ermee omgaat.”
Louis de Mast organiseerde een “Je Suis Charlie” – bijeenkomst in Nijmegen en sindsdien drinkt hij liters thee met moskeebestuurders, is constructief-kritisch op de islam en heeft tegelijkertijd veel waardevolle vriendschappen gesloten met moslims. In het tweede (en tevens laatste) deel van zijn analyse dat later deze week verschijnt zal hij dieper ingaan op imamopleidingen in Nederland, emancipatie binnen de islam, de toon van het debat en hoe we bruggen kunnen slaan tussen verschillende cuturen.
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
ja, je hebt een punt als je stelt dat er met twee maten wordt gemeten. Maar het verschil is volgens mij dat streng christelijk gelovigen ‘onderdeel’ zijn van de geschiedenis van dit land. En omdat ze zich rustig houden, is niemand bang ze. Moslims komen daarentegen uit een onbegrepen cultuur.
Twee inhoudelijke opmerkingen. Ten eerste stel je “elke generalisatie slaat het debat dood”. Dat je voorzichtig moet zijn met generalisaties, akkoord. Maar van de andere kant moet je ook generaliseren om überhaupt iets te kunnen zeggen over een groep; we spreken ook over de PvdA’er en PVV’er, de bankier en de ondernemer, de Griek en de Hollander. Voor een interessant stuk hierover zie: https://decorrespondent.nl/2460/Zo-ontstaat-de-illusie-dat-je-de-wereld-begrijpt/199836341100-ae5e2a3a
Ten tweede, hoewel ik het eens ben met de quote van Elma Drayer die je geeft, is zij nou niet bepaald een neutrale stem in dit debat. Ze is (zeer) islamkritisch, en ze mag zich in het stuk waar je naar linkt ‘links’ noemen, erg overtuigend is dat niet. Bijvoorbeeld door het tenenkrommende cliché dat ze aanhaalt over hoe gezellig rechtse mensen zijn (“Elke journalist weet: interview een VVD’er en de schaterlach is nooit ver weg, interview een GroenLinkser en er kan geen relativering af.” – als je het hebt over generaliseren!), of door het opvoeren van een gemeenteraadslid uit Dordrecht als voorbeeld van ‘de relativering van Charlie Hebdo door LINKS.
Meerdere landelijke kopstukken van linkse partijen hebben zich de afgelopen jaren kritisch uitgelaten over zaken als hoofddoeken, weigeren om handen te schudden, gebrek acceptatie van homoseksualiteit, oververtegenwoordiging in criminaliteit door nationaliteiten die overwegend de islam belijden, laat staan over islamitisch terrorisme. Links stemt voor maatregelen tegen terrorisme, voor het vechten in verre vreemde landen, etc. etc. En dan komt Drayer aanzetten met een raadslid uit Dordrecht om haar punt te maken. Niet sterk.
“Bij links vinden ze alle kritiek op moslims ‘islamofobie’, ook de terechte kritiek”, is het frame van rechts, in de lange litanie over wegkijkers, landverraders en ‘weg met ons-ers’. Het is echter dikke onzin, vanuit alle linkse partijen wordt al meer dan een decennium flinke kritiek gegeven op de uiwassen van de islam.
..maar ondertussen staan de poorten nog wagenwijd open en wordt vrijheid van religie als equivalent (of zelfs superieur) gezien aan vrijheid van meningsuiting, en wordt vrijheid van religie ook nog eens zéér ruimhartig geinterpreteerd… En élke aanpassing wordt als onacceptabel gezien.
Verder geldt dat een fobie een irreële angst is. Islamofobie bestaat dus niet.
trololol Arno toch 🙂
Geweldig nummer Joep! Staat steevast op 1 in mijn persoonlijke playlist elk jaar met Carnaval.
Arno, een paar dingen:
“ondertussen staan de poorten nog wagenwijd open” – welke poorten? Volgens mij is de immigratie/integratiepolitiek de afgelopen tien jaar veel strenger geworden, zowel in NL als in Europa.
“wordt vrijheid van religie als equivalent (of zelfs superieur) gezien aan vrijheid van meningsuiting, en wordt vrijheid van religie ook nog eens zéér ruimhartig geinterpreteerd… En élke aanpassing wordt als onacceptabel gezien.” –> dit komt door de internationale verdragen, en de manier waarop deze geïnterpreteerd worden. Daardoor is ‘vrijheid van godsdienst’ niet iets dat borgt dat mensen mogen geloven wat ze willen, maar dat ze MEER mogen dan niet gelovigen, zolang ze zich beroepen op die godsdienst. Als je kijkt naar bijvoorbeeld het verbod op het rituele slachten (ik weet zo 123 geen voorbeeld van vrijheid van godsdienst vs vrijheid van meningsuiting dat in de politiek is uitgevochten), zie je dat het niet de linkse partijen zijn die per se kiezen voor vrijheid van godsdienst. Ik denk dat je ‘op links’ prima medestanders kan vinden tegen de al te ruime interpretaties van de vrijheid van godsdienst.
“Verder geldt dat een fobie een irreële angst is. Islamofobie bestaat dus niet.” –> het lijkt me niet dat elke angst voor de islam reëel is. Een heleboel angst die ik op fora zie is volstrekt irreëel. Dat de vijfde colonne van ‘de moslims’ Nederland of Europa overneemt, door een groot complot (EURABIA!!1!), of door ‘ons’ getalsmatig over te nemen door een hoger geboortecijfer. Ook de angst voor islamitisch terrorisme is m.i. overdreven. Tuurlijk, het bestaat, het is heel erg hoe veel slachtoffers er zijn gevallen, maar als je het cijfermatig benadert en je iets wil doen aan ‘onnodige slachtoffers’ kun je je in NL echt beter druk maken over luchtvervuiling of het verkeer.
Welke poorten? Zowel de landsgrenzen als die van Europa. Dat immigratiebeleid op papier strenger is geworden is leuk maar de instroom is enorm toegenomen en uitzettingen gebeuren nog steeds zeer sporadisch.
Verder zijn internationale verdragen prima maar die moet je wel kunnen opzeggen. En het is belachelijk dat internationale verdragen voor de grondwet gaan. Het democratisch gehalte van die verdragen is vaak ver te zoeken. Als internationale verantwoordelijk zijn voor het voortrekken van religie tov elke andere theorie dan dienen die per direct opgezegd te worden.
Dat jij niet gelooft in de islamitische strategie om Europa over te nemen staat je vrij. Ik geloof wel dat er wel degelijk mensen zijn met een langetermijn onderwerpingsstrategie. Dat is namelijk ingebakken in de kern van de Islam en is zelfs de oorsprong van het woord ‘Islam’. Niet elke moslim zal dat beamen of uberhaupt zich realiseren, maar dat betekent niet dat e.e.a. niet gebeurt op de achtergrond en via moskeeen die gefundeerd worden vanuit het Midden-Oosten.
Heb je 24/7 Israelische staats-TV gekeken of zo Arno? Geloof je dit werkelijk? Really?
Heb je énig bewijs voor het tegendeel?? De hele Koran is één grote oproep tot het versprijden van de Islam. Nergens staat er dat men moet ophouden met bekeren/veroveren bij de Bosporus of de Straat van Gibraltar.
Sterker nog, ze zijn in het verleden al totaan Wenen en Poitiers gekomen met hun Kalifaten, waarom zouden ze dat nu niet nog steeds willen? Wij zijn dusdanig verlicht dat wij ons niets meer kunnen voorstellen bij bekerings/zendingsdrang of zelotengedrag, dat betekent alleen niet dat het niet meer bestaat.
ach kom toch, die stelling kun je op iedere religie loslaten, maar daarmee maak je iedere aanhanger van de religie verdacht. Ten onrechte. De enkele Moslim die werkelijk van plan is hier een kalifaat te stichten is veruit in de minderheid.
Die geradicaliseerde enkelingen mag je op die standpunten best bestrijden. Dat is je goed recht, want dat is ook een ideologie die de samenleving bedreigt (ware het niet dat ze godzijdank marginaal is).
Maar het generiek verdachtmaken van alle moslims is evengoed een gevaarlijke ideologie/bedreiging voor de samenleving. Het drijft ons uit elkaar in plaats van dat het verbindt. Laten we proberen zorgzame buren/vrienden/familie/klasgenoten/collega’s te zijn en uiteindelijk samen de uitdagingen van deze tijd (waaronder emancipatie, discriminatie, schooluitval, hyperconsumptie etc.) bevechten, op basis van een common ground.
In een inclusieve maatschappij ontstaat wederzijds begrip, in een exclusieve maatschappij radicaliseren burgers.
Je hebt slechts deels gelijk dat je met het veroordelen van zendingsdrang elke religie verdacht maakt. Het Jodendom heeft bijvoorbeeld juist absoluut geen zendingsdrang en eist zelfs een bloedband om Joods te worden. Bekeren tot het Jodendom was (is?) een taboe. Bij het Christendom is de bekeringsdrang ook nog levendig maar bekeren ‘met het zwaard’ is nooit de normaal geweest, op uitzonderingen na. De Baltische kruistochten bijvoorbeeld: de kort daarvoor bekeerde Saksen snapten dat bekeren met het woord niet zo goed… En bekeren met het woord mag iedereen proberen, succes!
De Islam is wel een uitzondering in dat het het bekeren met geweld altijd heeft toegejuigd. Of in elk geval het onderwerpen via godsdienstoorlogen. Het is de kernopdracht aan de Kalief. Dat is niet opeens afgelopen omdat het Westen de laatste 200 jaar de overhand gehad heeft. Het is alleen minder te merken geweest, maar de Koran/Hadith is onveranderd.
Zoals ik eerst al meteen zei geloof ik niet dat elke moslim bewust meewerkt aan een overname via de lange adem/veel kinderen. De overgrote meerderheid waarschijnlijk niet, maar dat betekent niet dat ze niet als instrument gebruikt worden. En dat betekent niet dat dit proces niet bewust in gang is gezet of in elk geval bewust in gang gehouden wordt, nu dat er door bepaalde krachten in het Midden-Oosten de kans toe is gezien. Er stroomt wel heel veel geld vanuit Golfstaatjes richting dubieuze moskeen, dat heeft echt wel een doel.
Dat andere religies iets ook fout doen maakt het niet goed en is ook irrelevant, gezien de grote mate van ontkerkelijking. Het is het welbekende ‘ja-maar-in-de-bijbel-argument’, maar twee kwaden maakt geen goed. En de Bijbel en Koran zijn net zo irrelevant voor mij als de Sprookjes van Grimm.
Die inclusieve maatschappij is een prachtig ideaal maar ook niet meer dan dat: een ideaal. Je moet er niet blindelings in geloven, je moet ernaar streven. Wat doe je met groepen die er absoluut niet aan mee willen doen? Wegkijken?
Het gaat mij erom dat je geen hele groepen mensen moet wegzetten om wat dwaze ideeën die enkelen binnen die noemer hebben. Dat doen we niet met christenen, niet met atheïsten, en moeten we ook niet met moslims doen.
In mijn straat wonen veel moslims waar ik een prettig buren-contact mee heb. Geen van hen heeft ooit geprobeerd mij te bekeren. Zelfs niet met een zwaard! 😉 Als buren hebben wij meer overeenkomstig dan zij met moordende strijders in Syrië.
Het later verschijnende deel twee van Louis’ stuk gaat trouwens voorzichtig in op de problematiek mbt geldstromen uit dubieuze regimes. Want hoewel ik vind dat je in je verdachtmakende generalisering de plank ernstig misslaat wil dat niet zeggen dat invloed uit minder tolerante landen op onze maatschappij geen probleem is.
Laat ik beginnen te zeggen dat ik het zeer waardeer dat deze discussie hier gewoon mogelijk is in alle openheid, zonder dat er meteen termen als islamofobie e.d. vallen.
Volgens mij zeg ik ook niet dat alle moslims bewust bezig zijn met kolonisatie of zoiets. Ik weet ook dat er hele prima moslims bestaan en dat zou best wel eens een flink aandeel van de hele groep kunnen zijn. Ik weet uit ervaring dat het in oppervlakkige (buren)contacten prima mensen zijn, ik heb er vele tientallen als collega gehad. Wat wel opviel was dat zodra de oppervlakkigheid wegviel door discussies over man/vrouw, homoseksualiteit, afvalligheid e.d., dan hele prima overkomende personen heel hard tegen konden vallen. Daar heb ik ook ruime ervaring mee, juist onder het niet-hoogopgeleide gedeelte van de groep jonge moslims in Nederland (geboren en getogen).
Dat men niet bewust bezig is met koloniseren of zoiets, betekent helaas niet dat die groep niet gebruikt kan worden door controlerende instanties, zoals financiers van dubieuze moskeeen. En het is ontegenzeggelijk waar dat de hoeveelheid moslims in de westerse wereld hard toeneemt. Het gemak om betrokken te blijven met het ‘thuisland’ of in elk geval land waar de familiewortels liggen is enorm toegenomen de laatste decennia, iets wat beinvloeding vanuit die landen enorm vergemakkelijkt.
Ik kijk zeker uit naar deel 2 van de serie, maar ergens voorspel ik dat ik ook daar wel het een en ander op aan te merken zal hebben.
…als ze niks te verbergen zouden hebben…
http://www.spitsnieuws.nl/binnenland/2015/03/moskeeen-houden-geldschieters-bijna-altijd-voor-zich
Zoals ik al zei: in tegenstelling tot je stigmatiserende kolonisatie-beschuldigingen denk ik dat financiering van gebedshuizen door twijfelachtige regimes op een aantal plaatsen *wel* een reëel probleem kan zijn.
Maar waarom is die financiering dan wél een probleem, als die niet bedoeld is om integratie tegen te gaan??
[…] Dit is het tweede deel (tevens slot) van de lessen die Louis de Mast trekt uit de “Moskee College Tour” en een debat over vrijheid van meningsuiting en de islam. Het eerste deel vind je hier. […]
Wat ik altijd wel weer typisch vind in het islamdebat is dat hierin meestal wel door iemand teksten uit de koran aangehaald worden. Wanneer we praten over Christenen of Joden worden de heilige geschriften nauwelijks aangehaald. Heeft dit te maken met de onbekendheid met de Islam, waardoor we maar naar de zwart op wit teksten grijpen?
Als je echt wilt vergelijken, moet je tegenover de koran ook andere heilige geschriften zetten, en vervolgens het naleven van deze geschriften ook tegen elkaar uitzetten. Vergeet daarbij niet naar de geschiedenis van het Christendom te kijken… zo heilig is de basis van de Nederlandse samenleving nu ook weer niet.
Vruchtbare, intelligente comments met gefundeerde argumenten op deze opiniebijdrage, waarvoor dank! Na wat algemene opmerkingen zal ik persoonlijk ingaan op de bijdragen.
Jouw goed recht, Arno, om kritiek op de Islam hier te poneren. Ineke van der Valk deed als hoogleraar onderzoek naar discriminatie jegens moslims in Nederland en stelde tijdens de toelichting van haar rapport dat islamkritiek niet hetzelfde is als ‘islamofobie’ (over de juistheid van deze term kom ik straks te spreken) en ook niet als zodanig bestempeld moet worden: (http://dare.uva.nl/cgi/arno/show.cgi?fid=454215). Ik ervaar het als prettig en een compliment dat je op Vrij-Zinnig vrijuit je zorgen en kritiek over de Islam kan delen zonder direct voor islamofoob of wat meer van diens zij wordt uitgemaakt en op argumenten en voorbeelden van repliek wordt voorzien. Basisingrediënten voor een volwassen dialoog, lijkt me. En ja, islamofobie is wellicht een verkeerde term: http://politiek.thepostonline.nl/2013/08/14/islamofobie-volgens-dr-ineke-van-der-valk/ In een bilateraaltje vooraf aan het islamdebat sprak (moskeebestuurder in Nijmegen) Said Bouharrou met Ehsan Jami en beiden kwamen tot de slotsom dat het begrip islamofobie niet de lading dekt. Het gaat over discriminatie jegens moslims. Het bevreemdt me trouwens dat we voor jodendiscriminatie een aparte term hanteren; antisemitisme. Er gaan zelfs geluiden op om haatpraktijken op moslims gericht ook onder de noemer antisemitisch te scharen, maar dat is een andere discussie. Feit is dat moslims in Nederland meer en meer geconfronteerd worden met geweld (bijv moskeebesturen), uitschelden in het Openbaar Vervoer en discriminatie op de arbeidsmarkt of in het uitgaansleven. Dit fenomeen is teveel onderbelicht geweest en heeft van zowel politiek, als politie en samenleving niet de aandacht en aanpak gekregen die het rechtmakend toekomt. Heeft ook te maken met het aloude verwijt “u manifesteert zich als slachtoffer, doe er zelf iets aan!” Bang voor die slachtofferkaart, staat de moslim altijd al met 1-0 achter, ook al is zijn / haar aanklacht legitiem. Uit eigen ervaringen en gesprekken weet ik dat het uitmaakt of je Mohammed of Erik heet, of je met een witte snoet de danstent binnen wil gaan of geweigerd wordt omdat je sneakers aanhebt (ergo: die gozer voor jou heeft ook sportschoenen aan, maar je hebt een kleurtje dus pech gehad).
In de basis komt het er op neer of we een samenleving voorstaan met eersterangs en tweederangs-burgers, waarbij de laatste groep stelselmatig aan het kortste eind trekt. Ik denk dat we dat met zijn allen niet moeten willen. Door moslims, of mensen met een ‘kleurtje’ willens en wetens in een hoek te drijven, de islam als telkens achterlijk te bestempelen, blazen we een roze olifant op die echt en heus niet zo door onze Nederlandse porseleinkast gaat denderen. Ontspan. Relax. En ga zelf het gesprek aan. Ja, ik ben fan van liters thee drinken met moskeebestuurders en durf gerust te zeggen dat ik daar trots op ben!
Achter deze discussie (of hopelijk dialoog) gaat een fundamenteel verschillend mensbeeld schuil. Juist daar botsen Arno en ik ideologisch gezien. Arno redeneert volgens de formule: “Islam + Koran is slecht = alle moslims doen rare dingen en botsen met Nederlandse waarden en normen. Ik ga eerder uit van de formule: “moslims willen zich thuisvoelen in Nederland + voelen zich in een hoek gedrukt = een gemeenschap in verwarring.”
Dit is exact waar de schoen wringt. Arno (en vele anderen met hem) hebben fundamentele kritiek op de Koran en de Islam. Maar nee, nee, nee, begrijp ze niet verkeerd. Het is geen kritiek op alle moslims. Mohammed en Achmed zijn dikke prima, maar hun geloof en gebruiken zijn simpelweg achterhaald en klote. “Die Mo is een toffe gast op onze communicatieafdeling, totdat hij schapen met een messteek onthoofd.” Ga toch een eind fietsen!
Dit is exact en to the point waar het over gaat, een mensbeeld-kwestie in mijn optiek. Arno: OF je benadert individuele personen als kritiekloze godsdienstvolgelingen en stelt DE Islam en DE Qu’uran 100% gelijk aan het gedrag van haar volgelingen OF beschouwt moslims als welbewuste, zelfkritische individuen op zichzelf een eigen afweging kunnen maken hoe invulling te geven aan de rechtsstaat en de eigen identiteit.
Qua dubieuze financiering van moskeeën heb je een punt, kaart ik ook aan in mijn 2e post. En zie – veel moskeebestuurders willen dat ook graag anders geregeld zien!
@Janos. Jouw interpretatie dat Elma Drayer niet meer links genoemd kan worden, maar louter rechtse opinies spuit, doet niks af aan de kwaliteit van haar argumenten die ik aanhaal. We zijn het samen eens dat islamkritiek niet louter rechts of links toebehoort. Wel ben ik het grif met je oneens dat je stelt dat Links het prima heeft gedaan qua moslim-kritiek. Ben fan van munttheeslurpen met moskeebestuurders, dus daar ligt het niet aan. Maar “links” (en ook de christelijke partijen) hebben wel een potje gemaakt van het hele integratievraagstuk. Qua taalcursussen, gespreide woningbouw (waar de SP een valide punt had) etc.
Ja, asielstromen nemen toe. Nu meer dan ooit ontstaat de noodzaak voor een Europees gereguleerd asielbeleid, begrijpt echt niet waarom we dit nationaal willen blijven aanpakken terwijl de druk van asielstromen zo ongelijk verdeeld is over Europese landen. Dit is ook een continue claim op basis van rechtvaardigheid waarin we als Nederland een sleutelrol willen spelen in de Arabische Wereld. Ergens is dat soms krom (Saudie-Arabie, oliebelangen). Nee, onze poorten staan echt niet wijd-open voor asielzoekers (als je denkt van wel ben je slecht geïnformeerd). Kan je genoeg schrijnende gevallen aanwijzen van kinderen, ouders (ergo: vluchtelingen) die door NL regime hardhandig en onmenselijk benaderd worden.
@Louis, ik geloof dat je me niet begrijpt, als ik je reactie zie. Ik interpreteer helemaal niet dat Drayer “louter rechtse opinies spuit”, ik zou dat niet durven beweren, want dan zou ik alles van haar gelezen moeten hebben voor ik zo’n uitspraak zou kunnen doen. Ik heb weinig van haar gelezen, maar in wat ik heb gelezen constateer ik dat ze islamkritisch is. In het stuk waar je naar linkt constateer ik dat ze zichzelf ‘links’ noemt, maar dat ze wel op een heel flauwe en onfeitelijke manier ageert tegen links (zie voorbeelden in mijn eerdere reactie).
Ik zal proberen duidelijker te zijn. Drayer stelt dat “‘linkse’ overtuigingen (met universele mensenrechten als inspiratiebron) een reden kunnen zijn om harde noten te kraken over de islam.” (ik quote jouw parafrase hier). Dat is natuurlijk waar. Maar het is een ontzettende open deur. En het is een drogreden, omdat het al gebeurt en zij met haar tekst suggereert dat het niet het geval is. Links kraakt op dit punt ook harde noten over de islam, en doet dat al meer dan tien jaar. Door dat in twijfel te trekken doet ze de werkelijkheid geweld aan.
Hetzelfde zou zijn wanneer een linkse opiniemaker het punt zou maken ‘dat je met liberale overtuigingen toch ook voor mensenrechten zou kunnen zijn’. Daarmee vilein suggererend dat ‘rechts’ dat niet doet, terwijl het merendeel van rechts dat natuurlijk wel doet. Het is een flauw retorisch trucje.
Verder stel je: “Wel ben ik het grif met je oneens dat je stelt dat Links het prima heeft gedaan qua moslim-kritiek. Ben fan van munttheeslurpen met moskeebestuurders, dus daar ligt het niet aan. Maar “links” (en ook de christelijke partijen) hebben wel een potje gemaakt van het hele integratievraagstuk. Qua taalcursussen, gespreide woningbouw (waar de SP een valide punt had) etc.”
Hier quote je me ook te makkelijk. De laatste jaren is links wel degelijk kritisch op uitwassen uit de islam. Zoek maar na wat zoal gezegd is door landelijke prominenten als Samsom, Halsema, Dibi en Spekman. Tuurlijk, als je nog verder teruggaat (zeker in de jaren 90) was het heel anders, maar moeten we die oude koe nu nóg een keer uit de sloot halen? En is de situatie hoe die 15 jaar geleden was nu nog relevant als het gaat om de vraag of we ‘islamkritiek moeten depolitiseren’?
Nee, natuurlijk niet, wat mij betreft. Verder heeft de mate van islamkritiek niets te maken met het potje dat gemaakt is van het integratievraagstuk, en zaken als taalcursussen en gespreide woningbouw. Je zal mijn niet horen betogen dat de politiek (links of rechts) dat de de afgelopen tientallen jaren handig heeft aangepakt.
Maar daar ging mijn reactie helemaal niet over, die gaat, nogmaals, er om dat het een al te makkelijk gebruikte rechtse drogreden is om te zeggen dat ‘links geen kritiek op de islam heeft / durft te hebben’.
@Louis: Je geeft een aardige samenvatting van het verschil in mening. Echter wil ik twee punten aanscherpen. Je stelt dat ik vind dat “Mo van de afdeling … een toffe gast is totdat…”.
Mijn (ruime) ervaring met islamitische collega’s is juist tegenovergesteld: het zijn vaak helemaal geen toffe gasten zodra je hoort wat ze vinden over vrouwen, homo’s of ongelovigen/afvalligen etc etc. Veel van mijn discussiepartners hebben alleen ervaring in de omgang met die ene hoogopgeleide moslim, die ene op de universiteit of die ene in het moskeebestuur, die helaas niet erg representatief is voor de hele groep.
Verder stel je: “OF je benadert individuele personen als kritiekloze godsdienstvolgelingen en stelt DE Islam en DE Qu’uran 100% gelijk aan het gedrag van haar volgelingen OF beschouwt moslims als welbewuste, zelfkritische individuen..”
Dat is nu juist een groot deel van het probleem. Moslims zijn vaak (en dus niet allemaal) niet zo geindividualiseerd als wij westerlingen, hebben veel hechtere banden met familie/geloofsgenoten/wijk/stam. Dit leidt tot heel andere manier van beslissingen nemen, vaak meer emotioneel en minder rationeel. Hun kritiek op ons is juist vaak dat wij veel teveel geindividualieerd zijn en geen binden met onze omgeving hebben.