Hoogste tijd voor een andere democratie
Na de Provinciale Statenverkiezingen van 18 maart is het politieke landschap nog verder versplinterd. We gaan een complexe en onzekere tijd tegemoet, waarin telkens nieuwe meerderheden moeten worden gezocht. Dit kabinet wil niet voor de zoveelste keer in korte tijd vroegtijdig de stekker uit een coalitie trekken en het land opzadelen met nieuwe verkiezingen. Tegelijkertijd neemt het vertrouwen van de bevolking in de politiek steeds verder af. Met een opkomstpercentage van onder de 50% bij de afgelopen verkiezingen is een nieuw dieptepunt bereikt.
Deels is dat te wijten aan de politiek zelf. Beloftes in verkiezingstijd (bijvoorbeeld de 1.000 euro voor elke hardwerkende Nederlander) worden snel gebroken bij de coalitievorming, en het compromis is steeds lastiger te verdedigen. Corruptieschandalen en bonnetjesaffaires, van een PvdA-raadslid dat een greep doet uit de kas van de daklozenkrant tot een VVD-kamerlid dat flessen wijn van 127 euro heeft gedeclareerd, doen het aanzien verder afbrokkelen. In een tijd dat men de mond vol heeft van de ‘participatiesamenleving’, heeft de kiezer vaak het gevoel dat hij of zij één keer in de vier jaar een vakje mag inkleuren, maar dat er in de tussentijd nauwelijks wordt geluisterd. Inspraakmogelijkheden en participatievormen voor bewoners worden regelmatig ervaren als een wassen neus; uiteindelijk bepaalt de politiek zelf de agenda. Kortom: de representatieve democratie zoals we die kennen, loopt meer en meer tegen haar eigen beperkingen aan. De burger voelt zich steeds minder gehoord en serieus genomen.
Burgertop als alternatief
Wereldwijd zijn er tal van experimenten en initiatieven om politiek en burger dichter bij elkaar te brengen. Zo zijn inwoners van IJsland en Ierland betrokken geweest bij het herschrijven van de grondwet. In België is een alternatief democratisch systeem geïntroduceerd, op een moment dat de politiek aldaar muurvast kwam te zitten tijdens de langste formatieperiode in de geschiedenis van Europa.
De organisatoren, met David van Reybrouck als belangrijkste gezicht van de beweging, noemen dit een G1000. Een burgertop, waar duizend bewoners, ambtenaren en politici de koppen bij elkaar steken om samen tot belangrijke besluiten te komen en die gezamenlijk verder uit te weken. Uitgangspunt is dat in het G1000-model deelnemers worden geloot uit de gemeentelijke basisadministratie (waarbij de privacyregels in acht worden genomen). Daarbij wordt zo veel als mogelijk een afspiegeling van de bevolking uitgenodigd om deel te nemen. Zo ontstaat een groep van hoog- en laagopgeleiden, mannen en vrouwen, mensen met hoge en lage inkomens, ouderen en jongeren, allochtonen en autochtonen, christenen en moslims, etc. De kracht zit hem ook in het getal 1000, samen is dat een enorme bundeling van kennis en ideeën – de zogenaamde ‘wisdom of the crowd.’ Deze mensen bepalen ook zelf de agenda waarover zij met elkaar willen spreken.
Vertrouw de bewoners
De angst van sommige critici, dat de hardste schreeuwers de overhand zouden krijgen, bleek volledig ongegrond. In een sfeer van dialoog en vertrouwen kwam tijdens deze burgertop aan het licht wat mensen zelf belangrijke thema’s vonden, werden nieuwe invalshoeken gevonden die de politiek zelf nooit bedacht zou hebben. Ook blijkt er groot enthousiasme onder de deelnemers om betrokken te blijven bij de uitwerking van de besluiten. Geen verkiezingscircus, maar daadwerkelijk vertrouwen in de kracht van de diversiteit en de ideeën van de lokale bevolking.
Zowel Amersfoort als Uden hebben vorig jaar een G1000-top georganiseerd, met enthousiaste reacties van de deelnemers tot gevolg. Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft deze werkwijze inmiddels erkend als een waardevolle bijdrage aan de verbinding tussen politiek en burgers, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is nauw betrokken en universiteiten onderzoeken de G1000-beweging. Inmiddels zijn er ook in Nijmegen, Den Haag, Apeldoorn, Amsterdam en Groningen enthousiaste bewoners die een G1000 gaan organiseren. Het concept van een burgertop spreidt zich dus als een olievlek uit over Nederland (en vele andere landen).
Spin-off van de G1000
Inspraak en invloed op basis van loting in plaats van verkiezingen; deze radicaal andere vorm van democratie is even wennen. Het burgerinitiatief van de G1000 pleit niet voor afschaffing van ons huidige politieke bestel, maar presenteert een alternatief model dat onze democratie verder kan versterken; zoals David van Reybrouck mooi toelicht in dit artikel. In groepjes van tien gaat men om de tafel en worden voorstellen geformuleerd voor een betere lokale samenleving. Alles is openbaar en transparant, een mooi voorbeeld van ‘open source democratie’. Allerlei onderwerpen kunnen aan bod komen, van drugsoverlast tot duurzaamheid, van kennisdeling tot hondenpoep. Het mooie aan deze werkvorm is dat de inhoud centraal staat, niet de poppetjes of de retoriek. Aan het einde van de dag wordt er gestemd en komen de beste ideeën met het grootste draagvlak bovendrijven. Dit is geen wensenlijstje wat aan de gemeenteraad wordt gepresenteerd, alhoewel commitment van de lokale politiek zeker behulpzaam kan zijn. Alle aanwezigen zijn ook eigenaar van de resultaten uit de burgertop. De ervaring leert dat er veel enthousiasme is onder de deelnemers (in al hun diversiteit) om gezamenlijk de uitkomsten van de G1000 in de praktijk te brengen. Zo ontstaat er een duurzaam proces van co-creatie. In Amersfoort is de G1000 op wijkniveau uitgerold en merk je direct een positief verschil in het wijkcentrum, waar ondernemers, bewoners en welzijnsinstellingen de krachten hebben gebundeld.
De G1000 is een begrip aan het worden. In allerlei steden kijkt men straks reikhalzend naar de brievenbus. Het doet denken een de gouden wikkel uit het boek ‘Sjakie en de chocoladefabriek’; ook dit lot zal goud waard blijken te zijn.
Louis de Mast is samen met Rob Janssen initiatiefnemer van de G1000 in Nijmegen, welke in oktober dit jaar plaats zal gaan vinden. Wil je betrokken worden bij de organisatie? Mail naar g1000nijmegen@gmail.com
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
Voordat ik eventueel op de inhoud inga, even twee feitelijke correcties:
– 49% (de opkomst dit jaar, zo snel als ik die kon vinden) is hoger dan in 1999, 2003 en 2007. Niet echt een nieuw dieptepunt dus… Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Provinciale_Statenverkiezingen
– Over die zogenaamde versplintering: Als we naar de tweede kamerverkiezingen van de vorige keer kijken is er amper sprake van versplintering. Wanneer was nou de laatste keer dat twee partijen samen een meerderheid hadden?
Eigenlijk is het natuurlijk veel minder democratisch. Als 1000 mensen alles gaan bepalen heb je in Nijmegen 169.000 mensen die niets in de melk te brokkelen hebben toch? Dat is dus een dictatuur van een minderheid van minder dan een procent!
Zomaar duizend mensen uitnodigen om te praten over problemen is in mijn ogen bepaald geen versterking van de democratie. Ik prefereer een gesprek tussen gekozen volksvertegenwoordigers – waarover ik via mijn stem iets te zeggen heb – boven een discussie tussen mensen die iets te zeggen hebben op basis van een lootje dat voor ze getrokken is. Als die laatste groep de doorslag zou moeten geven, zou ik me pas echt niet gehoord weten: het is immers inspraak op basis van willekeur.
Verder denk ik dat je een veel te positief beeld hebt van je medeburgers: Er zijn bijzonder veel mensen die een uitnodiging aan een discussieclubje niet zullen zien als een ‘gouden wikkel’ maar als spam van de gemeente.
Overigens is die gouden wikkel niet de lekkerste beeldspraak: in het meesterwerk van Roald Dahl gaat iedereen die een gouden wikkel ontvangt ten onder aan zijn eigen hebzucht. Sjakie en zijn grootvader zijn de uitzonderingen op die regel. Ik weet even niet uit mijn hoofd hoeveel mensen er door de wereld van Willy Wonka worden verzwolgen, maar zeg dat 15 procent van de selectie via de gouden wikkel bruikbaar bleek. En die moesten ook nog bij de hand genomen worden door Wonka.
Maar goed, misschien is dat flauw. Een welgemeend advies: maak je initiatief niet te belangrijk. Het is op zijn best een leuk dingetje waarmee de politiek aan verse ideeën kan worden geholpen. En op zijn slechtst is het een grabbelton waaruit politici willekeurig ideeën kunnen halen. Of waarvan ze kunnen zeggen: kijk: de G1000 komt er onderling niet uit, dus ik hak zelf de knoop maar door over onderwerp X. En dan ligt er ineens een bedrijventerrein op je mooie heideveld waarvoor je via je gouden wikkel nog medeplichtig wordt gemaakt ook.
Los van de kwader trouw waarmee ik mijn vorige alinea afsloot, denk ik dat het nuttig is om je groepje anders te framen. DWZ niet nog een club tussen ‘de politici’ en ‘het volk’ te zetten. Zeker op lokaal niveau zijn de meeste bestuurders en raadsleden ongeacht hun politieke kleur ontvankelijk voor initiatieven. Ze hebben alleen vaak een baan naast hun bestuurswerk en dus niet heel veel tijd om wijkbezoeken af te leggen etc. Stel jezelf bovendien eens de vraag hoeveel dorps- of stadsgenoten je ziet op de publieke tribune bij een zitting van de gemeenteraad.
Wie de lokale politiek wil laten bloeien, moet zorgen voor voldoende mest. Initiatieven zullen door politici worden omarmd en ofschoon ik zelf niet heel veel met je plan kan, denk ik dat bestuurders of raadsleden er best baat bij kunnen hebben. Maar mensen die echt iets aan de politiek willen veranderen, moeten zich verkiesbaar stellen.
Dank Bart, Linkse Rakker en Thijs den Otter voor jullie reacties. Persoonlijk kan ik ingaan op jullie feedback / kritiek ten aanzien van het concept G1000, maar beter is te verwijzen naar het optreden van de voorman en eerste initiatiefnemer van deze beweging, David van Reybroeck in het TV-programma Buitenhof: https://www.youtube.com/watch?v=JG1w-SiFN4s Hier behandelt hij enkele punten die jullie aankaarten. Kijk het echt helemaal af, de moeite waard! Hebben jullie überhaupt de hyperlinks in het artikel aangeklikt en je meer ingelezen in het onderwerp?
Centrale vraag is ook of ons huidige democratische model zo ideaal is (beste van het slechtste, zei Churchill ook). Opiniepeilingen drukken een grote stempel op de besluitvorming en betrokkenheid + zeggenschap van burgers wordt te smal ingevuld als je maar 1x in de 4 jaar een vakje mag aankruisen in een stemlokaal. We wijzen op enkele mankementen en valkuilen die inherent zijn aan ons bestel van een representieve democratie. Maar we zeggen niet dat dit model afgeschaft moet worden of radicaal anders moet. We bepleiten dat alternatieve democratische vormen (zoals G1000) simultaan naast het ons bekende verkiezingsmodel mag bestaan en dat beiden elkaar kunnen versterken. Nu ga ik van persoon tot persoon en argument tot argument in op de feedback:
@Bart: jouw feitelijke correcties kloppen. Maar de versplintering neemt na de vorige Tweede Kamerverkiezingen (EP, gemeenteraadsverkiezingen en PS + Eerste Kamer) wél toe! Wel 4 of 5 partijen hadden bijna evenveel stemmen en zetels.
Ons argument is met name dat de kloof tussen burger en politiek / overheid de laatste jaren toeneemt, althans zo wordt dat ervaren door bewoners. Onderzoeken en rapporten (ook van de EU) tonen dat ook aan.
@Linkse Rakker. Nu bepalen 39 mensen in de gemeenteraad wat er in de stad moet gebeuren. Jouw argument van “dictatuur van de minderheid” is dus zeer relatief. Vormt dat gemeentebestuur een waarheidsgetrouwe afspiegeling van onze lokale samenleving? We wijzen graag naar Athene als bakermat van de Westerse democratie, maar vergeten dat dit model merendeels ook op loting is gebaseerd in die tijd. Bovendien geloof ik in de “wisdom of the crowd.” Samen komen die duizend bewoners echt tot mooie plannen en kom je erachter wat bewoners zélf als belangrijke thema’s en oplossingen aandragen. Zelf ben ik ook politiek actief. Maar ik zie het politieke bestel als een middel om positieve verandering te bewerkstelligen. Experimenten om nieuwe vormen van betrokkenheid en zeggenschap te integreren, juich ik dan ook van harte toe.
@Thijs den Otter. Wat een scepsis en sarcasme is merkbaar in jouw reactie. Zonde! Misschien wijsheid om je eerst meer te verdiepen in de G1000-beweging (zie boek: Tegen Verkiezingen van Van Reybroeck). Wellicht is de vergelijking met de ‘gouden wikkel’ uit Sjakie en de Chocoladefabriek niet helemaal passend. Probleem is dat jij de wegen wel kent, wel van je stemrecht gebruik maakt, met gemeenteraadsleden in gesprek gaat maar voor velen is dat engagement niet vanzelfsprekend.
We doen hard ons best om via de G1000 te werken aan duurzame samenwerkingsverbanden tussen bewoners en de lokale overheid. De G1000 is geen wensenlijstje of grabbelton voor politieke partijen, het is een oprechte poging om positieve verandering in de stad in co-creatie met meerdere belangrijke partijen mogelijk te maken. Je kan het bij voorbaat afbranden, of je kan het een eerlijke kans gunnen. Van ons burgerinitiatief gaat een enorm positieve enthousiasmerende sfeer uit, dat merken we nu al uit de vrijwilligersaanmeldingen. In Uden, Arnhem en Amersfoort waren de reacties van deelnemers en politiek op deze eerder georganiseerde burgertoppen bovenal lovend. Amsterdam, Groningen, Apeldoorn en dus Nijmegen pakken ook de handschoen op. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten omarmen de beweging, 6 universiteiten gaan onderzoek doen naar de effectiviteit. De G1000 spreidt zich als een olievlek uit over Nederland. Natuurlijk is de G1000 ook niet het ideale democratische model, dat betogen we ook niet. Maar iets meer vertrouwen en geloof in de ideeenkracht van onze stadsbewoners en iets meer pioniersgeest om alternatieve vormen van democratie en invloed van onderop te verkennen, zou je wel sieren.
Ik blijf er bij dat inspraak op basis van willekeur een achteruitgang is als je het plaatst tegenover die 39 mensen die nu de dienst uitmaken: die zijn namelijk als vertegenwoordigers gekozen door de rest van de gemeenschap.
Je kunt me gerust cynisme verwijten. Ik ben een linkserik van de eerste orde op zo’n beetje ieder dossier. Maar als het over democratische vernieuwing gaat, heb ik onderhand meer met de SGP dan met D66 of mijn eigen GroenLinks. Met de kanttekening dat ik graag rechtstreeks zou stemmen voor de senaat. Ik geloof oprecht niet dat ons democratische systeem veel beter kan en dit soort discussies leidt vooral af van alledaagse problemen.
Geloof me: ik zie tal van problemen in het openbaar bestuur. De staat heeft het belang van de burgers ondergeschikt gemaakt aan dat van het bedrijfsleven en de gevolgen van het vrije-marktfundamentalisme leiden tot een samenleving die te veel gaat lijken op de Amerikaanse. Bepaald geen beeld waar ik vrolijk van word. Dat probleem kun je oplossen via het bestaande politieke apparaat. Daar heb je overtuigingskracht voor nodig en argumenten. Maar geen extra clubje dat als een soort buffer tussen maatschappij en politiek is gepositioneerd.
Laat ik het proberen te vangen in een beeld: als ons politiek landschap een speeltuin is, dan kom ik tot de conclusie dat de glijbanen zijn doorgerot en de schommels zijn verroest. Ik zie graag dat we de bestaande toestellen eens grondig renoveren. En misschien moet er wel een schommel worden ingeruild voor een wipwap (dwz de ene politieke partij ruimt het veld voor een andere): it’s all in the game. Jij denkt het probleem op te lossen door bij de ingang van de speeltuin een nieuw rijtje bloembakken te plaatsen zodat de ellende zich een beetje aan het zicht onttrekt en je geeft mensen het idee dat ze inspraak hebben door ze laten praten over de kleur van Kaapse Viooltjes die je er in wilt planten.
Cynisch? Op dit punt beslist! Maar kijk vooral ook even in de spiegel. Je komt met een volstrekt ondemocratische oplossing – een inspraakorgaan op basis van loting – voor een mijns inziens niet op deze manier oplosbaar probleem. Je motiveert dat vanuit het volstrekt cynische uitgangspunt dat het huidige bestuursmodel niet werkt en dat ‘het volk’ machteloos is tegenover zakkenvullers die ons vanuit de politiek belazeren.
Verder las je mijn reactie niet goed: ik beweer nergens dat je een grabbelton pretendeert te zijn, maar er zijn beslist bestuurders die je als zodanig zullen gebruiken. Daar moet je je ogen niet voor sluiten.
Ik snap best dat je enthousiast bent, maar je voorspelt je succes op basis van de verkeerde reacties: natuurlijk gaan mensen die de democratie willen opschudden zich bij jullie melden als vrijwilliger, natuurlijk vinden de vergadertijgers van Binnenlandse Zaken en de VNG het prachtig, nog zo’n discussieclubje. Al is het maar om te kunnen zeggen dat ze het nieuwste landelijke/regionale/lokale plan tegen een groep ‘peers’ hebben aangehouden.
En dan: wie gaan er meedoen aan je praatclubje denk je? De maatschappelijk teleurgestelden bereik je niet niet mee, de mensen die politici ‘allemaal zakkenvullers’ vinden evenmin. Een flink deel van de mensen die de weg kennen en geen zin hebben in een praatclub zien de meerwaarde niet. Dat is niet voorkomen. Zelfs als je deelname aan de sessies zou verplichten aan iedereen die een uitnodiging of in dat geval dwangbevel krijgt, zullen deze mensen het vertikken constructief deel te nemen aan je praatgroep, voor zover ze daartoe überhaupt bij machte zijn.
Dus daar gaat je inschatting dat het representatief is. Je houdt namelijk een beperkt aantal segmenten over: democratievernieuwers, middenstanders die willen zaniken over de hoge parkeertarieven en studenten die als opdracht voor hun opleiding deelnemen.
Allemaal mensen die nu ook al weten waar ze moeten zijn dus, en gewoon een nieuw vehikel hebben bedacht om weer eens met elkaar te gaan zitten over hoe het allemaal anders kan. Zoals ik al schreef: van mij mag het. Maar strip het alsjeblieft van alle pretenties want die zijn echt misplaatst.
Beste Thijs. Gezien jouw reactie moet ik concluderen dat je je niet verder hebt verdiept in het concept G1000 of mijn vorige reactie goed hebt gelezen, zoals ik had aanbevolen. Je bent dus erg snel met je oordelen zonder de precieze achtergronden achter de beweging te kennen en op sommige punten klopt je argumentatie dus ook simpelweg niet.
Allereerst: wederom bouw je jouw opinie zo op dat het lijkt alsof de G1000 (democratie op basis van loting) het huidige model (op basis van verkiezingen) wil vervangen. Dat is geenszins het geval. We zeggen helemaal niet dat de representatieve democratie omver moet worden geworpen, integendeel. Ook dit model heeft legitimiteit en zoals je terecht stelt zijn er veel argumenten die pleiten voor hoe we het nu geregeld hebben. Maar het kent ook zijn mankementen. De G1000 wil naast het huidige politieke bestel bestaan en een aanvulling zijn. En in tegenstelling tot jou denk ik dat ons huidige systeem wel heel veel beter kan en volgens mij delen veel mensen die mening. Maargoed, hét ideale democratieconcept bestaat ook niet volgens mij.
De G1000 is bepaalt geen ‘clubje’ dat dient als buffer tussen de politiek en maatschappij. De burgertop is een waardevolle en legitieme afspiegeling van de stadsbevolking en staat juist pal voor een duurzame, betere manier van samenwerking tussen overheid en bewoners. Je zegt twee keer letterlijk in jouw reactie dat de politiek, een ministerie of overheid de agenda van een G1000 kan bepalen of plan kan spiegelen aan zogenaamde ‘peers’. Dan heb je ons dus echt verkeerd begrepen. Bewoners (die idd zijn geloot) bepalen zelf de agenda van deze burgertop. We gaan dus niet zeggen waar de deelnemers het over moeten hebben, dat bepalen ze zelf. Invloed of inmenging door de overheid is uit den boze. Maar samenwerking met deze partijen is wel noodzakelijk om de resultaten van de G1000 in de praktijk te brengen.
Dan zoomen we even in op je metafoor van de speeltuin. Je hebt het over verroeste schommels en Kaapse Viooltjes. Het is lastig te begrijpen wat je precies met deze beeldspraak probeert te zeggen. Waar het ons om gaat is dat op het juiste moment, de juiste personen zijn betrokken bij het opstellen van de spelregels hoe zo’n speeltuin eruit moet zien. Dat niet een gemeente eenzijdig bepaalt hoe de leefruimte vormgegeven moet worden, maar dat betrokken bewoners zich in dit proces ook gehoord en serieus genomen voelen. “Van Nijmegen naar Wijmegen” is de slogan die we ook hanteren.
De G1000 is veel meer dan een praatclubje. Het valt me trouwens van je tegen dat je makkelijk smijt met krachttermen die ons initiatief, dat oprecht voortkomt uit betrokkenheid bij de stad en onze democratie, neersabelt. Siert je niet. Er wordt juist een appel gedaan op alle deelnemers – van bewoners tot ambtenaren, politici en werkgevers, om verantwoordelijkheid te nemen bij het in de praktijk brengen van de resultaten die uit de burgertop komen. Geheel vrijblijvend is het dus niet.
Dé grote uitdaging (en tevens legitimatie) van de G1000 is inderdaad dat op de loting en uitnodiging voor de burgertop een diverse groep positief reageert, dit punt stip je terecht aan. Gelukkig blijkt uit eerdere ervaringen met G1000’s (bijv in Amersfoort en Uden) dat er ook veel bewoners op af komen die voorheen zelden van zich lieten horen. In onze communicatie houden we hier ook erg rekening mee. Het mooie van een G1000 is juist dat je niet telkens de “usual suspects” tegenkomt als er vormen van burgerparticipatie georganiseerd worden, maar dat je ook de groep bewoners spreekt die voorheen werden geschaard onder de zwijgende meerderheid. Simpelweg stelt de G1000 de essentiële vraag of de overheid en de politiek haar eigen bewoners wel voldoende vertrouwd qua ideeenkracht (wisdom of the crowd). We zien nog regelmatig (en dat proef ik ook in jouw bijdrage) dat men koudwatervrees heeft wanneer er initiatieven opduiken die bewoners echt aan het roer zetten, alle positieve eerdere ervaringen ten spijt. Ik denk dat veel mensen (zeker niet allemaal) blij zijn dat ze eindelijk een serieus platform krijgen waar hun stem echt wordt gehoord. Hoe democratisch is tenslotte een systeem waar je 1x in de vier jaar een bolletje mag aankruisen – en dat was het dan?
Verder Thijs, is het duidelijk over welke problemen de G1000 zich wat jouw betreft over moet buigen. Zoals het ‘vrije-marktfundamentalisme’of de opkomst van de nachtwakersstaat (zoveelste bevestiging dat je het concept niet helemaal begrepen hebt). Laat me helder zijn, persoonlijk deel ik die mening. Maar als organisator / facilitator ga ik dus niet bepalen waar men het over moet hebben. We hebben écht vertrouwen in de deelnemers die samen gaan komen tot vruchtbare ideeën voor een beter Nijmegen.
Nee, jouw tips over onze communicatie en PR leg ik naast me neer. Al was het maar om de nuance dat we niet betogen dat de G1000 hét beste democratische model is of de wereld kan redden. Onze burgertop heeft de belofte in zich een waardevolle en inspirerende toevoeging te zijn voor de stad. Wij zijn dolenthousiast over de G1000 en proberen dat met verve uit te dragen, dat is ook noodzakelijk om vrijwilligers te werven, de ‘talk of the town’ te worden en zoveel mogelijk diverse bewoners te prikkelen om deel te nemen aan onze burgertop.
Dat sommige mensen zoals jij grote kanttekeningen hebben bij ons initiatief en bij voorbaat de G1000 niet zien zitten, is een gegeven waardoor we ons niet uit het veld laten slaan. Immers: hoeveel mensen zijn ook niet structureel teleurgesteld over de huidige politiek en ons democratische systeem?
Het wordt wat al te veel welles-nietes Louis: ik ben me vanaf de eerste lezing van je tekst bewust dat je de democratie niet wilt vervangen, maar dat je er een praatgroep tussen wilt zetten. Als je je wat minder aangevallen had gevoeld, had je dat allicht uit de tekst opgemaakt.
Je maakt er een punt van dat de burgertop zelf met ideeën komt en dus geen zaken tegen zich aangehouden krijgt van bijvoorbeeld de VNG. Dat geloof je hopelijk zelf niet. Zeker als een gemeente je werk serieuzer gaat nemen dan ik dat doe, krijg je weldra direct en – meer voor de hand liggend – indirect met initiatieven te maken die zijn voorgekookt door andere belanghebbenden. Of je dat nu leuk vindt of niet.
Als je vindt dat ik in mijn voorgaande reactie krachttermen heb gebruikt, dan ga je een zwaar leven tegemoet. Al ben ik de eerste om toe te geven dat ik kwistig ben geweest met de fles azijn. Zie de term ‘clubje’ als tegengewicht voor je bombastische titel en je ‘gouden wikkel’-metafoor. De meeste mensen zitten niet op soort dingen te wachten en op basis van je tekst kreeg ik de indruk dat je dat niet beseft. Dus in het kader van de zachte heelmeesters en de stinkende wonden: azijn.
Zoals je gemerkt hebt, word ik nogal snel moe van dit soort initiatieven. Doorgaans zie je er dezelfde mensen met dezelfde thema’s. Normaal gesproken zou ik mijn schouders hebben opgehaald bij het lezen van dit stuk. Ik sloeg alleen aan op de enorme pretenties die je hebt.
Maar goed: veel succes op je roze wolk. Ik zal me van ‘ik zei het toch?’ achtige commentaren onthouden als je weer een illusie armer bent. En ruiterlijk zijn als je praatgroep een overweldigend succes blijkt.
Dag Thijs. In mijn vorige reacties heb ik je op sommige punten ook gelijk gegeven. En idd, ik ben manisch optimistisch, maar tegelijkertijd ook realistisch en pragmatisch. Zullen we idd afspreken dat we na de G1000 een biertje drinken op het succes (of falen maar dat verwacht ik dus niet) van de burgertop?
Dat je cynisch bent of wat azijn gebruikt is prima, niet mijn stijl, maar ach. Wat me wel een beetje stoort is dat het lijkt alsof je me bepaalde woorden in de mond legt – ook op punten waar ik die eerder met argumenten heb proberen te weerleggen. Misschien voel ik me te snel aangevallen – maar laten we het toeschrijven aan de passie die ik heb voor dit initiatief (en die ook nodig is voor het welslagen van de onderneming). Nergens heb ik het over een ‘praatclubje’ – gaf eerder aan dat het na de G1000 aankomt op het in de praktijk brengen van de plannen en het dus een begin is van een proces waarin niet alleen gepraat wordt maar ook de handen uit de mouwen gestoken gaan worden. En inderdaad, het voelt ook als een experiment waarvan je van te voren nooit het succes goed kan inschatten. Zoals Janos terecht zegt, wie niks probeert, bereikt ook niks.
Oja, de G1000 is al vaker gedaan in NL. Bewaken van concept blanco agenda en immenging van overheid / politiek is voldoende afgedicht.
Verder ga ik een licht leven tegemoet, hoor. Wat zelfrelativering en zelfspot kan wonderen doen. Nou, ik drijf weer lekker verder op mijn roze wolkje. Op naar die stip op de horizon. Gratis bier! (Maar dat is een ander verhaal).
Doen we, Louis…
Mooi vind ik dat, zo’n discussie tussen (als jullie me toestaan jullie even te stereotyperen) de optimistische idealist met een mooi idee waardoor dingen beter worden, en de cynische politiek journalist die al te vaak heeft gezien hoe politici zaken misbruiken voor het eigen gewin.
Het zal me benieuwen. Helaas zit het leven zo in elkaar dat, in mijn ervaring tenminste, cynici meestal gelijk krijgen. Van de andere kant: als je niets probeert, dan verandert er ook niets. Succes dus, Louis, en mocht ik een gouden wikkel in mijn brievenbus vinden zal ik proberen er wat van te maken en niet verzwolgen te worden door de fabriek.