2014: “Ik ben ziek en jij gaat dood”

Het NOS oranje jaaroverzicht, het sportoverzicht met historische Olympische spelen en een onverwachts goed WK, het Brabant nieuwsoverzicht, en natuurlijk uw eigen Facebook 2014 jaaroverzicht. Laat ik hieronder nog één duit in uw zakje jaaroverzichten doen.

Het zal een kleine duit zijn aangezien mijn koopkracht in 2014 met maar €3 is gestegen volgens de berekeningen van het Nibud.  Maar ik klaag niet. ik heb het goed genoeg. Eigenlijk, ik klaag wel. Ik heb het te goed. En dan krijg ik ook nog 3% meer loon het komende jaar.  Maar moeder van ruim 60 die bij de thuiszorg huishoudelijk hulp is moet 20% (!) van haar loon inleveren of de organisatie gaat failliet. U raadt wel dat het management geen loon inlevert.

Dit jaar had ik het overigens ook best zwaar. Ik kreeg geen loonsverhoging, ik zat namelijk op de nullijn. Naast mij zaten de mensen met een bijstandsuitkering. Deze mensen, die veelal wel willen, maar niet kunnen werken, gingen er €0 tot €8 op vooruit. Dat is maximaal een gezinszakfriet met twee frikandellen bij snackbar Corry.[1] Ze delen die snacks maar. Ter vergelijking: een tweeverdienersechtpaar zonder kinderen met een bruto-inkomen van ongeveer €45.000 ging er €100 op vooruit, laten we zeggen 20 gram Perle kaviaar bij de Librije.

En niet alleen deze politieke streken laten een nare smaak in mijn mond achter. Op mijn kerstdiner staat standaard al geen kip, maar rond deze kerst zijn honderdduizenden kippen “geruimd”: vermoord en linea recta de afvalverwerking in zonder een omweg via ons spijsverteringskanaal.  Deze vogelgriep is uiteraard slechts een “incident”  in onze vleesindustrie. Besmettelijke ziekten zijn vreemd genoeg wel incidenten die we al jaren in de jaaroverzichten tegenkomen.

Met een beetje politieke wil kunnen we ons Nederland gelukkig nog wel redden. Focussen op de echt belangrijke zaken. Ten minste alle Nederlanders die Moslim zijn verbieden te werken zodat ze niets kunnen saboteren. En, met dank aan Dion Graus, wil ik daar aan toevoegen dat gegoede blanke mannen van boven de 35 niet meer mogen werken bij zorgverzekeraars, banken, en beursgenoteerde bedrijven.

Natuurlijk, er is nog meer leed buiten Nederland, en ook binnen Nederland hebben veel mensen en organisaties mooie dingen gedaan voor elkaar, voor anderen, voor het leven om ons heen. Maar toch, zo vanaf mijn ‘moral high ground’  is 2014 geen topjaar. Des te minder omdat het lijkt alsof de geschiedenis zich maar blijft herhalen. Ik denk nu aan een lied van Brigitte Kaandorp dat al ongeveer 30 jaar oud is: Protestlied: ik ben ziek en jij gaat dood. Vervang het gif in Lekkerkerk door schaliegas in Groningen en het nieuwe campagnelied van de betere politieke partij is klaar.

Kortom, ik wens u allen een 2015 waarin meer dan drie PvdA senatoren hun principes terugvinden. Waarin we de marktwerking in de zorg samen met de topsalarissen het land uitzetten, en waarin we opnieuw kiezen voor solidairiteit.[2]

Niels Spierings wenst iedereen een gelukkig 2015!