Zorg = big business
Het immer budget-overschrijdende ministerie van Volksgezondheid weet het al lang: zorg draait om harde knaken. Wanneer de staatssecretaris niet bezig is parlementariërs te doen zwijgen, is zij geld van andere departementen aan het lospeuteren om haar tekorten te dichten. Ondertussen ligt ze overhoop met huisartsen, het Centraal Planbureau en zorgverzekeraars, die luid verkondigen dat haar bezuinigingen geen bezuinigingen zijn. Er is een spanningsveld ontstaan tussen de geprivatiseerde zorgverleners en de staat die het allemaal in goede banen moet leiden.
De privatisering van de paleizen van het Nederlandse zorgimperium heeft niet tot een kostenbesparing geleid. Artsen gingen creatief boekhouden en de nomenklatoera verdienden een ‘marktconform’ salaris. Tot die conclusie kwam onlangs het falende Maasstad Ziekenhuis, dat in haar jaarverslag (p.26) aangeeft dat de Balkenendenorm ‘niet marktconform’ is, om vervolgens zo’n €330.000 over te maken naar bestuurder Paul Smits.
De almaar stijgende kosten van zorg noopt tot het 
maken van keuzes. Het aanbieden van alle zorg voor iedereen is alleen nog mogelijk als we veel meer betalen, of snijden in andere overheidstaken, zoals infrastructuur of (vergeef me de New Speak) Veiligheid. Ons conservatief/liberale kabinet Bruin I durft onder druk van een Limburgse volksmenner deze keuzes niet te maken. Zij sluist liever geld van andere departementen door naar Volksgezondheid, in strijd met de eigen begrotingsregels.
Het ministerie van VWS is nu al het duurste ministerie, en belooft een zorgenkindje (hihi) te worden voor volgende kabinetten. Tegelijkertijd proberen zorgverzekeraars de kosten te beheersen door steeds meer uit het basispakket te halen, en gaan daarmee op de stoel van politici zitten. Vervelend, want bedrijven met een winstoogmerk hebben andere prioriteiten dan het welzijn van patiënten en burgers. De privatisering had de keuzevrijheid van de klant en de kwaliteit van de zorg moeten verhogen, maar de realiteit is dat de verzekeraars bepalen wie welke zorg waar ontvangt. De boekhouders van verzekeraars zijn de baas en bepalen de of operatie van oom Piet rendabel is. Marie Louise Veldhuijzen van Zanten-Hyllner is de regie kwijt, kan iemand haar even terug naar de realiteit meppen?
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
Ik mis een rode draad willem.
Veder vind ik het altijd ergelijk dat wij als jongeren meer premie betalen dan zorg kosten maken onder het mom van solidariteit. En ondertussen wordt er op de zorg dekking ieder levensjaar gekort en stijgt de premie meer dan de inflatie. nogal eenrichtingsverkeer
Het lijkt me vanzelfsprekend dat er mensen zijn die meer betalen dan zorg ontvangen. Als iedereen slechts de zorg betaalde die hij/zij nodig had, dan hoefde je de zorg ook niet collectief te regelen.
Dat de zorgkosten nu stijgen omdat het aantal ouderen toeneemt en er ook steeds meer mogelijk wordt, bestrijd ik niet. Maar ik vind het nu moeilijk om te zeggen of dat eenrichtingsverkeer is. Wie weet welke uitgaven er over 90 jaar gedaan worden om ons in leven te houden?
over 90 jaar? Frank jij hebt grootse plannen met je leven hoor ik 🙂
Iets met stijgende levensverwachting en verbeterende zorg enzo 🙂
Bovendien heb ik nog veel te doen in dit leven, dus ik hoop maar dat het nog even duurt.
Frank. Het principe van een verzekering is dat je opdraait voor je eigen risico. Als wij in onze wijk allemaal een brandverzekering afsluiten dan is het inderdaad zo dat sommige mensen betalen en andere mensen een vergoeding opsrtrijken. Dat vind ik bij de zorg ook absoluut geen probleem. Echter bij een brandverzekering hoort ook dat en persoon met een flatje en amper meubels minder risico draagt dan iemand met een duur ingerichte villa. Dat risico wordt doorgerekend naar de premie.
Bij de zorg betaald iedereen voor een groot deel hetzelfde terwijl de risico´s mijlenver uit elkaar liggen.
Dat is dus gewoon een defacto steun van ondermeer de jongeren generatie aan de ouderen. En als jongeren krijg je voor die afdracht geen enkele garantie op solidariteit terug. Het kan inderdaad beter worden, maar daar duidt weinig op en het idee van een verzekering is juist dat het contract garanties biedt voor geld. Niet dat je geld in een potje gooit en dat de verzekeringsmaatschapij of de overheid vervolgens het geld overdraagd aan waar zij vinden dat het heen moet. Wat mij betreft moet er dan ook echt meer geregeld worden in de grondwet over het recht op zorg en hoe de kosten worden doorberekend.
Oja we zitten nu wel een beete onze eigen discussie te voeren terwijl ik vooral ook de rode lijn bij Willem miste
Dat is ook zo. Maar bij een volksverzekering gaat het idee verder, en gaat het erom dat er een herverdeling van lasten plaatsvindt. Dit omdat we het niet tof vinden dat mensen met meer geld zich meer zorg kunnen veroorloven dan stratenmakers die zich hun hele leven (letterlijk) kapot hebben gewerkt.
Bovendien loop je hier tegen het probleem aan dat de risico’s tijdgebonden zijn. De ouderen van nu hebben vroeger ook gewoon premie afgedragen, naar wat toen gebruikelijk was. Het is raar om hen nu opeens meer te vragen simpelweg omdat ze oud zijn.
En natuurlijk is het steun van de jongere aan de oudere generatie. Dat is het idee achter solidariteit. Nou ben ik het met je eens dat dit wel in verhouding en betaalbaar moet blijven, maar daar wordt ook naar gekeken. Niet voor niets neemt het aantal vergoedde behandelingen af, is er de Bos-belasting voor ouderen met pensioen en praten we over het verhogen van de AOW leeftijd.
En besef je wel, deze situatie haalt ook een hoop lasten bij jongeren weg. Zonder collectieve verzekering lag oma nog gewoon thuis op de bank ziek te zijn. Het hele systeem is ook een collectivisering van de zorg voor onze eigen ouderen.
1) Je stelt dat verzekeraars bepalen wie welke zorg waar mag ontvangen. Ik zie bij verschillende verzekeraars verschillend beleid (je mag naar alle ziekenhuizen vs. we vergoeden het bij slechts tweederde van alle ziekenhuizen). Dat betekent dan toch dat je wel kunt kiezen?
2) Verder kunnen verzekeraars helemaal niet bepalen welke operaties wel en niet plaatsvinden (hooguit dat je bij sommige ziekenhuizen daarvoor moet zijn om het vergoed te krijgen, omdat ze er daar meer ervaring mee hebben).
3) Voor zover ik weet, kan het kabinet besluiten welke behandelingen wel en niet in het basispakket zitten. Zie hiervoor ook de discussie over de rokende minister Schippers, die alle antirookmaatregelen afschaft.