Lees ook: “De imagospagaat van de Radboud Universiteit”
De taak van het bestuur van een universiteit is om de instelling te besturen. Dit kan alleen door een gezond financieel beleid. Dat beleid wordt beïnvloed door goede naamsbekendheid, want een goed imago = veel nieuwe studenten = meer geld. Of is de taak van het universiteitsbestuur breder. Henk Strikkers, oud-hoofdredacteur van het Algemeen Nijmeegs Studentenblad (ANS) heeft hier een duidelijke mening over die het lezen waard is:
Hoe kan een academisch protest tegen maatschappelijke verloedering vorm krijgen als zelfkritische geluiden in deze kringen in toenemende mate worden gedempt?
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
Zoals ik al zei op Twitter: Het probleem is dat mensen lui worden. Mensen nemen het simpelweg aan wanneer de Radboud Universiteit stelt dat ze een volwaardig academisch klimaat aan het creëren is. Je moet dezelfde houding aannemen als de mensen die dat verkondigen en iedere keer weer blijven roepen dat het niet waar is; blijven vertellen wat er echt gebeurt en dat hun verhalen niet stroken met de werkelijkheid.
Belangrijke vraag is of het geen neerwaartse spiraal is. In het stuk komt redelijk duidelijk naar voren dat de RU nu niet bepaald een bestuur heeft dat het goede voorbeeld geeft op het gebied van kritische reflectie. Van het CvB mag je ook verwachten dat ze een visie hebben die weerklinkt in de hele organisatie. Logische vraag die hieruit voortvloeit is of de RU (en dit geldt dan voor veel meer andere universiteiten want we hebben echt niet het beroerdste CvB) in de toekomst nog wel kunnen voldoen aan hun taak om studenten op te leiden tot kritische burgers.
Dat klopt, maar omdat je hen enkel via media of intern via de USR van kritiek kunt voorzien, moet je die wegen gebruiken om ze daar steeds opnieuw op te wijzen. Aangezien ik niet in de studentenraad zit, rest mij slechts één weg.
En dat ik denk dat de RU personen niet (meer) opleidt tot kritisch denkende, breedgevormde academici moge duidelijk zijn.
Wat dat betreft vrees ik dat Henk wel een punt heeft en dat de RU (net als meer Nederlandse universiteiten?) aan het verworden is tot een platte worstfabriek als gecombineerd product van de cijfermatige rendementenfetish en censuur.