De ING is koning, niet de klant

Ooit zat ik bij de oh zo gemoedelijke Postbank. Mooie blauwe of bruine leeuwenknuffels, vriendelijke bankmedewerkers in postkantoren, de klant is koning, niks leek te gek. Maar toen werd ik tegen wil en dank opeens vanzelf klant bij ING, en toen ging het mis.

Afgelopen voorjaar bleek dat de ING plannen had om de betalingsgegevens van hun klanten te gaan gebruiken voor commerciële doeleinden. Toen al heb ik overwogen om over te stappen naar een andere bank, maar vanwege ‘bah, dat is vast veel gedoe’ is het toen op de lijst met langetermijnplannen terechtgekomen.

Maar nu is voor mij de maat vol.

In ‘Mijn ING’, de digitale omgeving van de ING, stond tot mijn grote verbazing als ‘mijn’ telefoonnummer opeens een heel ander telefoonnummer. En dat terwijl ik al mijn hele ‘mobiele leven’ hetzelfde nummer heb. Na wat gezoek ontdekte ik dat het het persoonlijke mobiele telefoonnummer van één van mijn oud-werkgevers was.

Mijn oud-werkgever en ik hebben destijds allebei een pasje gehad van een ING-rekening op naam van de organisatie waar ik toen bij werkte. Maar hoe komt de ING erbij om dan dat telefoonnummer aan mijn persoonlijke rekening te koppelen? En hoe veilig zijn mijn persoonlijke gegevens dan?

Ik besloot een mail te sturen naar de klachtenafdeling van de ING. Maar dat kan niet, je moet dan een webformulier invullen, dat pas verzonden kan worden als je al je persoonlijke gegevens keurig in de juiste hokjes hebt geplaatst. Nadat ik dat braaf had gedaan, kreeg ik ironisch genoeg een bericht te zien waarin de ING duidelijk maakte hoe zorgvuldig ze wel niet met mijn persoonlijke gegevens omgingen. Yeah right… Maar goed, ik wilde mijn klacht indienen, dus ik verzond het formulier.

Na een paar dagen volgde het antwoord van de ING: “Wij maken uitsluitend gebruik van de gegevens die u ons aanlevert. Bij de aanvraag of wijziging in Mijn ING heeft u dit telefoonnummer opgegeven, waarna wij deze hebben gekoppeld aan uw gegevens in Mijn ING.”

Ehm, nee jongens, jullie hebben er niets van begrepen. Ik heb ze maar teruggemaild dat iets van excuses of desnoods een “Goh mevrouw wat vervelend voor u” in dit soort situaties vaak beter overkomt dan een “Het is uw eigen schuld.” Zeker wanneer dat evident onzin is. Ik heb nooit mijn telefoonnummer gewijzigd, laat staan in dat van één van mijn werkgevers. Daarna heb ik een rekening geopend bij een andere bank. Nog 13 maanden overstapservice en dan ben ik van deze ING-ellende af.

Hester Swart heeft overigens nooit antwoord gekregen op de vraag hoe dit mis is gegaan en wat de ING gaat doen om te voorkomen dat dit nog een keer gebeurt.

Afbeelding: “Crown Queens Bavaria Schatzkammer Residenz Munich” door Jebulon – Eigen werk. Licentie CC0 via Wikimedia Commons.