Pick your battles

Een mondiaal voetbalfeest met gitzwarte randen. Zo mogen het huidige WK in Brazilië en het – vooralsnog – toekomstige WK in Qatar gerust genoemd worden. Dit wordt geen moralistisch pleidooi over hypocrisie, corruptie of het volk met brood en spelen. Een ode aan het paradepaardje van de FIFA-dictatuur wordt het evenmin. Gisteravond bouwde de voetballiefhebber in mij, zoals bij ieder voetbaltoernooi, gewoon gezonde spanning op voor de openingswedstrijd.

Deze wedstrijd tussen Brazilië en Kroatië, met een dubieuze rol voor de Japanse scheidsrechter Nishimura, drukte in feite een wond open die er al jaren zit. Niemand vertrouwt de FIFA. Matchfixing, luidde het protest van de voetballiefhebbers toen gastland Brazilië wel erg gemakkelijk de 2-1 op een presenteerblaadje kreeg. Uiteindelijk werd het zelfs 3-1. Samengevat: het WK is begonnen met een controversiële uitslag, op sportief en moreel gebied.

Critici grijpen dit morele aspect graag aan om hun ongenoegen over het WK van de overdaad aan te tonen. Protesten, honger, armoede en Brazilianen die uit favelas worden gejaagd voor stadions en toegangswegen die na 13 juli waarschijnlijk amper nog gebruikt worden. Allemaal schrijnend, terecht ook dat het aan de kaak wordt gesteld. Net als bij de Olympische Spelen in Peking (2008) en het vorige WK uit 2010, met Zuid-Afrika als gastland.

Over schrijnende toestanden in de Chinese metropool Peking en Zuid-Afrikaanse steden, met veel sloppenwijken, hoor ik vrijwel niemand meer. Over de Winterspelen in Sotsji en het obscure antihomobeleid van Poetin, allemaal vrij recent nog volop in het nieuws, heb ik ook al een tijd niets meer gehoord. En als ik een voorspelling aan mijn ingevulde WK-pool mag toevoegen: ik ben bang dat Brazilië en diens leed hetzelfde lot zal ondergaan.

Dat het toernooi zelf ook menselijk leed veroorzaakt, plaats ik absoluut niet in de marge. Maar dat het WK een podium biedt om aandacht voor leed in een land te vragen, mag ook niet vergeten worden. Peking, Zuid-Afrika en Sotsji: we zagen, riepen en gingen verder met leven. Dat Brazilië nu in de spots staat, is iets wat WK-critici maar beter kunnen koesteren. Alle aandacht is tijdelijk, hoe amoreel dat ook mag zijn. Pick your battles. Vanavond support ik Oranje.

Jeroen Schalk is freelance journalist en blogger. Hij publiceerde deze column eerder hier.