Bedankt voor uw aankoop! Als dank: iets dat u niet zocht!
“Nou, ik heb bij de drogist een nieuwe gezichtscrème gehaald en toen ik kreeg ik er ook nog gratis rode en blauwe nagellak bij”, vertelde mijn vriendin met een grote glimlach op haar gezicht. Het lukte me niet goed genoeg om gespeeld blij te reageren. Rode en blauwe nagellak…. “maar je draagt toch nooit nagellak?” was mijn niet geheel sympathieke reactie. Na een korte stilte antwoordde ze aarzelend: “ja, daar heb je eigenlijk wel gelijk in”.
Ik kan me mateloos ergeren aan de ‘cadeautjes’ die je bij je aankopen krijgt. Dingen die niemand wil hebben, maar waarvan winkels met pakkende slogans, grote posters en irritante reclames iedereen laten geloven dat ze niet zonder kunnen. Opgeblazen hamsterpoppen die niet eens op hamsters lijken. 21 verschillende smurfen (die niet meer kunnen dan ergens staan en stof verzamelen). Voetbalplaatjes, probeerverpakkingen shampoo of conditioner, fluitjes, happy-meal disneyfiguurtjes, je kunt het zo gek niet bedenken. Er is niemand die er écht op zit te wachten en toch worden ze met trots uitgedeeld en worden ze door vrijwel iedereen meegenomen. Als ik blauwe nagellak had willen hebben of een opgeblazen hamster, had ik wel blauwe nagellak of een opgeblazen hamster gekocht. Niet die gezichtscrème. En als ik tandpasta koop hoef ik daar geen halve eetlepel conditioner bij, in zo’n pakje dat je nooit open krijgt zonder operatiegereedschap (en al helemaal niet als je met natte shampoohanden in de douche staat).
Waarom dringen die winkels hun klanten toch al die troep op? En waarom nemen wij, de klanten, het mee? Het ene moment dreigt klimaatverandering en een tekort aan fossiele brandstoffen een soort apocalyps te veroorzaken, het volgende moment ga je boodschappen doen en krijg je een plastieken nepbanaan in een zakje, gemaakt van die schaarse grondstoffen in vervuilende fabrieken, waar ze waarschijnlijk ook nog door kinderen gemaakt of beschilderd worden.
Waarom bedanken winkels ons niet met iets aan wat we echt nodig hebben of waar we echt blij van worden? Bijvoorbeeld: ‘bij aankoop van 15 euro aan boodschappen wordt er een extra boom geplant’ of ‘krijgt Mayma uit India/Laos/Sudan een warme maaltijd en een dag onderwijs’ of ‘doneren wij een extra product aan de voedselbank’. Maar blijkbaar zijn wij consumenten gevoeliger voor een stukje plastic met een opgeschilderde smiley dan voor de dingen die er echt toe doen. Sorry Mayma, rot dat je zo’n honger hebt, maar als je ooit in Nederland komt, mag je mijn (op twee na) complete verzameling voetbalkaartjes zien.
Sara Struik bedankt graag voor bedankjes, al was haar kat heel blij met de plastic kippenpoot uit het AH miniboodschappen-assortiment.
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
O, reken maar dat bijzonder veel mensen, en vooral kinderen, echt wel zitten te wachten op de Hup Holland Hamsters! Is de pure blijdschap van een kind dat zo’n hamster krijgt niets waard? Vind jij het nooit leuk om een cadeautje te krijgen? Ook als je iets niet echt nodig hebt? Ik had die gratis biertjes gister in de kroeg bij elke goal écht niet meer nodig, toch vond ik het vriendelijk van de barman. En goed voor de sfeer.
Niet alles in het leven draait om zo efficient mogelijk omgaan met grondstoffen, daar kan je toch niet permanent bij stilstaan? Een stukje gezelligheid en plezier in het leven is veel belangrijker!
Vrij irritant inderdaad. Ik zeg altijd “nee bedankt” als ze bij de AH weer allerlei gratis rommel aanbieden, en regelmatig staat er dan iemand achter me die meteen roept: “OH, MAG IK ZE DAN?”
Ook hebben ze hier bij de AH speciaal dranghekken voor de ingang neergezet waar de kinderen netjes achter moeten staan als ze andere klanten willen vragen om hun voetbalplaatjes.
Het is de Kali Yuga.
Beste Arno,
Zeker is de blijdschap van een kind mij veel waard (of de blijdschap van een man bij gratis bier 😉 ). Ik vind de biertjes wel van een andere orde: die ‘gebruik’ je en daar ben je ook echt voor in de kroeg: voor bier :). Ik denk dat veel kinderen vooral blij worden van de hamsters omdat ze mee krijgen ‘dat het iets is wat je wilt hebben’. Zonder de hype eromheen denk ik niet dat ze ze zo graag zouden willen. En kinderen kunnen ook heel blij worden van andere dingen, zoals een bezoekje aan de speeltuin of een cadeautje waar je echt mee kan spelen.
Ik heb niks tegen cadeautjes geven, maar op deze manier is het zo grootschalig en onpersoonlijk. Ik vind het zonde dat er een paar miljoen van die hamsters gemaakt worden en ze over 2 weken worden weggegooid of achterin een kast belanden.
Hmm die gratis troep marketing strategie vind ik ook weleens irritant. De “testers” of proefpakketjes dat snap ik nog wel maar smurfen en andere rotzooi weer minder. Als het zo’n verzamelingsding is dan werkt ‘t misschien wel omdat je die klanten tijdelijk aan je bindt. Als de smurfen/wuppies/whatever collecties een beetje een succes zijn hoef je verder weinig in de “bonus” te doen. Toch denk ik wel dat het een beetje een uitstervende promotie methode is. Dus hopelijk hoef je je er steeds minder aan te ergeren.
Dat weggeven van bomen of shit aan mensen in arme landen gebeurt ook echt wel steeds meer want je hebt zeker gelijkgestemden. Denk bijvoorbeeld aan de Toms schoenen of zo’n airline die bomen plant voor je vlucht (vergeten welke). Leuk praktisch voorbeeld is ook wel Hugdug.com waar je stukjes kan schrijven en de helft van de advertentieinkomsten gaat naar een goed doel.
Tja, ik denk dat voor beide ruimte is en dat voor beide marketingmethodes ruimte is. Een bedrijf zal kijken naar zijn klantenkring en dan het ‘slimste’ kiezen. Of misschien beide doen. Ik denk dat best veel eind-twintigers, dertigers e.d. weinig met de hamsters enzo hebben, maar feit is dat ze ongelofelijk populair zijn. Bij ons hangen ze ook in huis, al is dat niet helemaal mijn keuze, en wij hebben geen kinderen..
Die hun ouders dan dwingen boodschappen bij de AH te doen. Misschien zonde van dat beetje plastic voor die hamsters (10 gram per stuk ofzo?) maar heel goed voor de omzet van AH. Plastic kost geen drol dus reken maar dat deze vorm van marketing nog járen doorgaat. Misschein zonde van dat plastic, maar ik kan me toch moeilijk voorstellen dat je niet een kleine glimlach van binnen krijgt als die hamsterreclames van de AH op de TV komt. En daar gaat het ze om.