Kom treinkoppen in Nijmegen!

Iedereen heeft recht op zijn persoonlijke tragedie, maar de toenemende populariteit van locomotiefknuffelen zorgt voor trauma’s bij machinisten en obstructie van ‘s lands infrastructuur. Gelukkig kiezen de meeste zelfmoordenaars voor andere methoden, maar bij adolescenten is de blauw-gele verlosser favoriet. Ironisch genoeg is dit een groep die in grote getale beschikt over een OV-jaarkaart en dus kosteloos kan afreizen naar een plek waar ze forenzen niet tot vergelijkbaar handelen aanzetten. Dat zou lokaal ondernemerschap aan moeten spreken, toch?

In het Nijmeegse laait zo nu en dan een discussie op over het opnieuw in gebruik nemen van het traject Nijmegen-Kleve (D). Politici zouden er ook voor kunnen kiezen om dit spoorlijntje om te dopen tot het aanrijding-met-een-persoon-traject.  De rails tussen Nijmegen en Kleve doet nu dienst als toeristische attractie dus het doel blijft hetzelfde. Als we marktwerking de verzorgingsstaat laten dicteren is commercialisering van zelfdoding een kleine stap, er ontbreekt alleen nog een batterij marketingkrijtstreepjes die deze industrie voorzien van het juiste jargon (OV-terminal, enkeltje Nijmegen). De verschillen zijn dat er weinig return customers zullen komen en de treinen van een afstand bestuurd worden, we willen ten slotte niemand traumatiseren. De verbinding met Duitsland gaat immers al over grenzen heen.

Enkelen onder u zien vast beren op de weg (blij dat die beren niet op het spoor lopen, trouwens), bijvoorbeeld dat het te veel gevraagd is om af te reizen naar de Duitse grens. Maar de cynici die opmerken dat het vroeger geen enkel probleem was om met hetzelfde doel in een trein naar Duitsland te reizen, hebben natuurlijk groot gelijk. Voorts is de reistijd een stuk schappelijker wanneer er niet iedere drie stations iemand op het spoor gaat liggen.

Het vrijdenkende Nijmegen loopt vast warm voor deze pragmatische vorm van hulp bij zelfdoding. De lokale horeca kan vast nadenken over een laatste avondmaal to go (de een zijn dood) en Veolia is niet langer het meest gehate vervoersbedrijf in de regio. Uit het leven stappen hoeft met deze oplossing geen doodlopende weg te zijn voor de duizenden reizigers die als motten om een warmtepaal staan te kleumen, omdat hun trein niet rijdt wegens een “aanrijding met een persoon”.

Willem de Kleijne liep vertraging op toen hij onderweg was naar de moral high ground, daarom maakt hij nu grapjes in het dal.