Open sollicitatie voorzitter UvA

Beste studenten van de Universiteit van Amsterdam (UvA), medewerkers, onderzoekers, hoogleraren, geachte samenleving,

Met veel interesse en gedeelde verontwaardiging heb ik kennis genomen van de open brief van ReThink UvA in De Volkskrant. Bij deze wil ik mijn kandidatuur als rector magnificus of voorzitter van het College van Bestuur aan uw universiteit bekendmaken en dit in alle openbaarheid met u delen. Alsook mijn opvattingen over de gehele gang van zaken, van sollicitatieprocedure tot Maagdenhuisbezetting, van rendementsdenken tot de inrichting plus ingebouwde prikkels in het systeem, dat we voor het gemak bestempelen als “hoger onderwijs.”

Uw aanklacht tegen deze procedure en gang van zaken onderschrijf ik volledig. Inspraak bij de samenstelling van het functieprofiel beschouw ik ook als een zoethoudertje. Gelukkig laten kritische en onafhankelijk denkers zich niet de spreekwoordelijke kaas van het brood eten en dat is ook exact waarom een kennisinstituut als een universiteit hier op aarde is, in mijn optiek. De eerste toezegging die ik u geef, is mijn acte de présance op 13 januari in het Maagdenhuis, waar ik volledig tot jullie beschikking sta om dit epistel nader toe te lichten. De oproer in studentenland en de aanklacht tegen het systeemdenken, waar cijfers en rekenmodellen belangrijker lijken te worden gevonden dan de menselijke waardigheid en onze omgang met de planeet, is exact het type discussie dat past bij een academische speeltuin die een universiteit in mijn ogen dient te zijn.

Een universiteit dient in mijn visie een vrijplaats te zijn waar kennis wordt vergaard, uitgewisseld, en bediscussieerd. Waar mensen van alle rangen en standen elkaar op intellectueel en sociaal niveau uitdagen. Samen komen zo oplossingsrichtingen tot stand die de maatschappij verder brengen. Het omarmen van de tijdsgeest vind ik daarin een essentiële vereiste. Van deeleconomie tot broodfondsen, van zorgdomotica tot grafeen en van de filosofie van het geluk tot de praktische invulling van onze rechtsstaat. En alles wat zich daar tussen beweegt.
Morele steun voor uw bijdrage in de discussie mag u dus scharen onder de categorie “in te pocket”, waar het ondergetekende betreft. Essentieel voor het adequaat functioneren van een collegevoorzitter of rector magnificus is niet alleen het draagvlak bij een Raad van Toezicht (die vaak wordt gedomineerd door het “old boys network”) of een sollicitatiecommissie die is samengesteld door wellicht datzelfde netwerk. De nieuwe baas van een universiteit kan pas écht het positieve verschil maken, wanneer er ook draagvlak is in de academische gemeenschap.. Moreel leiderschap, gedeelde intenties, een kritische en reflectieve persoonlijkheid plus begrip voor de tijdsgeest is dan zeker geen overbodige luxe, lijkt me.

Echter. Ik heb ook wat eisen.
• Zodra ik diarree-zinnen hanteer zoals “zo doen we het al jarenlang” of “omdat ik het zeg” mag u mij met pek en veren naar buiten toe escorteren.
• U laat me mij toe om politieke uitlatingen te doen op sociale media. Wanneer ik een onderwijsminister compleet ongeschikt vind voor haar functie en dat met inhoudelijke argumenten kan onderbouwen, wil ik de vrijheid hebben om dat te kunnen zeggen.
• Het voltallige College van Bestuur gaat rijden in een hybride auto. Er komt een laadpaal op de UvA.
• Interne vraagstukken worden ook voorgelegd aan daklozen, filosofen en kinderen terwijl we hula-hoopen en bellenblazen in een ballenbak. Waarom? Omdat het kan.
• Ik wil niet meer verdienen dan de Balkenende-norm. Nooit meer dan wat de minister-president op zijn salarisstrook ziet. Liefst deel ik deze baan met bepaalde topvrouwen die ik in mijn netwerk heb en werken we allemaal ongeveer 16 uur per week, flexibel in te delen.
• E-mail, facebook en twitter handel ik persoonlijk af. Ik wil niet dat spindocters, marketeers, social-mediastrategen of andere marktkooplui mijn oprechtheid uitvergroten tot een reclamemerk. Daar heb ik een broertje dood aan en ik laat me niet prostitueren door gesjeeste hipsters met een dik salaris die denken te weten hoe integriteit werkt.

Deze randvoorwaarden beschouw ik als essentieel om elke ochtend mezelf in de spiegel te kunnen aanschouwen met enige tolerantie, zodat ik tegen mezelf kan zeggen: “het klopt wat je doet.” Verantwoording is een bestuurder niet alleen schuldig aan een orgaan van toezicht, maar aan de samenleving in zijn geheel en de academische betrokkenen in het bijzonder.

Onder mijn leiding zouden we geniale, kritische geesten omarmen en comfort bieden. Tegengas houd je scherp en leeftijd vind ik niet zo belangrijk. Ik omring me liever met mensen die me van scherpe repliek dienen en die er andere opinies op nahouden. De geschiedenis leert dat het gevaarlijk wordt wanneer je complete entourage bestaat uit personen die `ja en amen´ knikken en zeggen bij alles wat je doet. Een universiteit is juist in het leven geroepen om als mensheid te leren van fouten die vroeger gemaakt zijn, hoop te bieden bij de complexe vraagstukken die nu leven en wenkende perspectieven te bieden – wanneer we als samenleving de weg dreigen kwijt te raken.

De realiteit wil echter dat de selectieprocedure voor rector magnificus / bestuursvoorzitter aan de UvA gesloten is per begin december. Daaruit mag u opmaken dat deze kandidatuur niet netjes in procedure is gebracht..
Het schijnt wel dat de Radboud Universiteit naargeestig op zoek is naar een nieuwe rector magnificus, omdat de zittende rector zijn werkzaamheden heeft beëindigd. Ook voor die laatstgenoemde functie houd ik me van harte aanbevolen.

Nee, ik beschik niet over de benodigde papieren, kwalificaties, bachelor-diploma’s, prijzen als publicist of andere bureaucratische prullaria. Ooit schreef ik een brief aan oud minister president Dries van Agt en onze huidige premier Mark Rutte. Beiden reageerden positief antwoord en gaven me gelijk op veel punten. Als bestuursvoorzitter van een Geluksfabriek, gelegenheidsfilosoof, geluksmakelaar en luchtkastelenbouwer ben ik wellicht de paria, de luis in de pels en de vlammenwerper in deze discussie. Maar het is het proberen waard.

In afwachting van uw reactie en hoogachtend,
Louis de Mast IV