Boeven in de politiek

Gerrit uit Ja Zuster, Nee Zuster. Een onhandige kruimeldief, die bij tijd en wijlen wat stal bij de buren: een paar eieren of een klokje. Gerrit was onschuldig en in al zijn klunzigheid zelfs een beetje lief. Na elke diefstal kwam hij immers braaf terug om bij Zuster Klivia de duiven op het platje te voeren of luidkeels zijn oude opa te bezingen. U weet wel: in heel Europa was er niemand zoals hij.

Nederland houdt een beetje van dit soort boeven. Ze zijn anders en stoerder dan de anderen, maar ook niet echt gevaarlijk. Dat geeft ze charme en een zekere aantrekkingskracht.

De Nederlandse houding ten opzichte van boeven begint inmiddels echter hele andere vormen aan te nemen. Het blijft niet langer bij een milde sympathie voor filmpersonages als Gerrit, maar reikt verder: naar de politiek bijvoorbeeld.

Een schrijnend voorbeeld hiervan is Henk Krol. Deze flamboyante 50PLUS’er verneemt de laatste tijd haast dagelijks nieuwe beslagleggingen en beschuldigingen, maar ook zijn er inmiddels verschillende feiten bewezen. De man die zegt op te komen voor zielige ouderen bleek zelf jarenlang geen pensioenpremie af te dragen en zijn werknemers daarmee een hoop geld te onthouden.

Krol is een boef, maar nog steeds ongekend populair bij zijn electoraat. De boze ouderen verkiezen het charisma van hun Messias blijkbaar boven betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en integriteit.

In Limburg kunnen we er ook wat van. Nooit eerder was de van corruptie verdachte en in talloze rapporten bekritiseerde Jos van Rey zo populair. Het verlicht despotisme van hem en zijn vazallen werd beloond met maar liefst 10 zetels in de gemeenteraad van Roermond. Een boef belonen voor slecht gedrag.

Helaas is niet alleen de Nederlander bevattelijk voor de charmes van hele en halve criminelen.

In het Canadese Toronto is de crackverslaafde en evident gestoorde burgemeester Rob Ford nog steeds populair bij grote delen van de bevolking. En wat te denken van Berlusconi? De grote maffiabaas die ongegeneerd triomfeert met statements over het aanpakken van fraude.

Allemaal voorbeelden van boeven in de politiek. Succesvolle boeven. De vraag is waarom stemmen we op dit soort lui? Waarom laten we ons willens en wetens vertegenwoordigen door iemand met een dubieus verleden?

Het antwoord zou wel eens in de proteststem kunnen liggen. Alle boeven in de politiek leveren namelijk een strijd  met de heersende klasse. Krol, Van Rey en Berlusconi zeggen allemaal slachtoffer te zijn van een door de elite georganiseerde hetze. De boze kiezer ontwikkelt vervolgens een sympathie voor iemand die zo stoer tegen de stroom ingaat. Een stem tegen het systeem wordt een stem op iemand die slachtoffer zegt te zijn van dit systeem.

Toch is deze ontwikkeling wat mij betreft zorgelijk. Politici horen van onbesproken gedrag te zijn of in ieder geval verantwoordelijkheid te nemen voor hun daden. Het verkiezen van evident ongure types brengt de geloofwaardigheid van de politiek in het gevaar.

Het kan dan ook nooit lang duren voordat volksheld en Heineken-ontvoerder Willem Holleder ’s lands politiek betreedt. Eerder kreeg hij al een aflevering van College Tour en een column in de Nieuwe Revue. Wellicht komt daar binnenkort een nieuwe partij bij en stemmen we massaal op een boef die pleit voor meer veiligheid. Ik sluit dan ook graag af met een slogan voor deze dubieuze partij. Heerlijk. Helder. Holleeder.

Deze column was eerder te horen in het L1 radioprogramma De Stemming op 19 oktober 2014.

De foto bij dit artikel is afkomstig van Wikimedia Commons. Het is een bronzen beeld, getiteld Boefje gemaakt door Tineke Slingerland-Nusink