Ik vind Sinterklaas een debiele traditie. Gelukkig mag ik dat als blanke Nederlander gewoon zeggen zonder stigmatiserend voor zeurpiet – hooguit zeurkous – uitgemaakt te worden, of “terug naar mijn eigen land” te hoeven “oprotten”. Dat is wel zo comfortabel.

Religieuze leiders zijn jaloers op het fanatisme waarmee verontwaardigde Nederlanders, onbaatzuchtig en zonder reflectie, hun achterlijke traditie beschermen. Daarbij versterken ze het gevoel van de groep, door wie het waagt genuanceerde kritiek op hen te uiten te bij voorbaat te diskwalificeren want er is ergens oorlog en dat is nog veel erger en ze moeten zich niet met onze dubieuze tradities bemoeien.

Ik vind mensen die Sinterklaas vieren overigens niet per se debiel. Je houdt weinig vrienden over wanneer je dat zou stellen: iedereen doet het! Het is ons feest! Daar moeten we voor vechten als Nederlanders! Blijkbaar. Nou, ik vind jullie feest maar debiel. Dus.

Mijn oudste zoon probeer ik al vanaf de eerste interactie aan het verstand te pulken dat hij uit de buurt moet blijven van opdringerige katholiek-uitziende-oude-mannen. Maar dan moeten we zeker uitzonderingen maken als er veel grote cadeaus uitkomen? Je kunt een kind nog van een naakte molrat met zwerende acne laten houden als die cadeautjes van papa en mama uitdeelt. Kinderen houden helemaal niet van Sinterklaas. Kinderen houden van free stuff. Het zijn net mensen.

Onze voorliefde voor die oude mafkees met z’n baard en theemuts, nog los van de behulpzame Afro-stereotypen die rond hem hangen, is op niets anders gebaseerd dan ordinaire hebzucht. Pavlov doet goed z’n werk. Geen weldenkende snotneus is in eerste instantie gek op onze dwaze maskerade. Maar met de juiste aanmoediging, “Ga nou maar bij de Sint op schoot zitten! Misschien krijg je wel een cadeautje!”, lieten we ons ooit allemaal over de streep trekken.

Daarmee zwijg ik nog over de ethische kant van de leugen. Hoe fatsoenlijk is het om je kind stelselmatig voor te liegen, om pas na een paar jaar alle leugens op te biechten? Ik vind dat nogal een termijn. Is dat de vertrouwensrelatie die je met je kroost wil opbouwen?

Doe ik dan helemaal niet mee aan alle idioterie? Jawel. Helaas wel. Onder sociale druk – ik wil het malle feestje in het dagelijks leven niet voor jullie verpesten – en met een vrouw die wél in de kracht van het nogal dubieuze sprookje gelooft, schaar ik mij als een kameleon tussen de lemmings. Voor de vermaledijde VN-dame, die bij voorbaat stelt dat we Sinterklaas moeten afschrijven en maar gewoon allemaal Kerstmis moeten vieren met die jodelende vetzak, heb ik evenwel geen goed woord over.

Maar hoe kom ik, zonder Sinterklaas of Kerstfeest, dan die nare maanden met de korte dagen door? Kan ik nog ergens tekenen voor de naakte molrat met zwerend acne?

 

Afbeelding door Roman Klementschitz, Wien (Own work) [GFDL or CC-BY-SA-3.0], via Wikimedia Commons

16 Responses to Sinterklaas is een debiele traditie

  1. Arno says:

    Tja, meningen zijn vrij… ik vind de Sint met zijn Zwarte Pieten een stuk leuker dan een vieze molrat 😉 En leuker dan de CocaColaman, ow nee, kerstman..

  2. Eline says:

    Ja, het is een absurde traditie, maar daarom houd ik er nog niet minder van; eerder meer :-). En, ja, ik ben zo’n naieveling die gelooft in de magie van het sinterklaasfeest. Als kind ging mijn hartje natuurlijk sneller kloppen bij de gedachte aan kado’s, maar ze klopte alleen vol verwachting wanneer ik ‘s ochtends ging kijken of de wortel uit de schoen was; dat was pas echt SPANNEND: het idee dat sint bij jou was langsgeweest!

    Ik zal het ‘gratis kadootjes’-argument dus niet volledig ontkennen voor kinderen, maar voor volwassenen (die ik ken, die het nog vieren) gaat het niet op. Al was het maar omdat er niet zoveel gratis aan kado’s is, als je zelf ook kado’s moet kopen :p.

    Wat is het dan wel? Tsja… dat zal verschillen. Bij ons gaat het om de gedichtjes; en dan om relativering, denk ik. Elk jaar nemen we elkaar op de hak, steken we weer een hart onder de riem, en lachen we om dingen waar je normaal om huilt. Zo schreef ik ooit voor iemand: “12 ambachten, 13 ongelukken, in hart en nieren. (…) Heb je verder nog iets op je lever? // Of zit je met iets in je maag? (…) “. Hij was een jaar eerder bekomen van een hartinfarct en zat op het moment van het gedicht aan de prednison vanwege een nieraandoening. Van de bijwerkingen kreeg hij maagklachten. Er werd hard gelachen bij het voorlezen.

    Zijn het de kado’s, de gedichten, is het de spanning of de boot wel op tijd aan komt, of de algehele warmte die je voelt als je samenkomt rond een juten zak gevuld met o-zo goedbedoelde meuk en lieve woorden? Ik weet het niet, maar ik vind elk jaar weer het leukste feest van het jaar!

    (overigens valt de meuk in mijn beleving wel mee, zolang ik een lijstje met inspiratie samenstel van te voren)

  3. Jelle says:

    Helemaal eens, Joep. Hoewel Eline ook wel gelijk heeft, waar het grote mensen betreft. Iets vergelijkbaars hebben de Britten rond kerst, volgens mij. Maar de race om de grootste en meeste cadeautjes voor kinderen vind ik weinig magisch, en vooral ongelijk.

  4. Bente says:

    Amusante blog Joep. Al mis ik een ding, wat voor mij de kern is van het sinterklaasfeest. Sinds jaar en dag maal ik niet zo om cadeautjes (hooguit het idee dat iemand aan je gedacht heeft) en ik was zo´n kind dat dus never nooit niet bij die oude Sint op schoot ging zitten (´wat als onder mijn gewicht zijn been breekt, arme broze man?´). Laat staat dat ik trots ben op een verjaarde bisschop of zijn hulpen.
    En toch ging ik altijd he-le-maal voor het sinterklaasfeest – en nog, als ik de kans krijg.
    Dat heeft te maken met iets waar ik wel trots op ben; de oerhollandse, kneuterige, gezelligheid.
    Dat je een keer een hele avond met je familie op de bank kan zitten, liedjes zingt en een maf dobbelspelletje of iets dergelijks doet. En dat het kan gewoon gezellig is.
    En daarvoor boeit het niks of er een sint is, en welke kleur die pieten nou precies hebben of waarom.
    Enkel deze discussie doet af aan die prachtige sfeer van het sinterklaasfeest, want iedereen gaat zich spontaan druk lopen maken.
    Dus als een pukkelige molrat de gezelligheid in december weer terugbrengt, waar kan ik tekenen?

  5. henk says:

    Maar beste Joep, ontneem jij dan ook je zoontje het genot van dit feest?

  6. Teun says:

    Duidelijk een groot trauma overgehouden aan de onthulling van “de leugen”.

  7. Sinterklaas says:

    Ach ja. Het feest heeft natuurlijk zo zijn charme. Reuze gezellig voor iedereen, maar een beetje achterlijke traditie is het wel, dat geef ik direct toe. Tevens is het minstens zo debiel om je eigen blog te pushen bij NUjij.nl, maar dat terzijde.

  8. Roos says:

    Geweldig !!

    Kan ik ook tekenen voor die naakte molrat ? 🙂

  9. Karel says:

    Benadrukken van de bevoorrechte positie van de blanke Nederlander… check.
    Obligate bashen van religie… check.
    Hekelen van traditie… check.
    Vleugje anti-racisme… check.
    Kleine por richting hebzucht… check.

    5/5

    Ja, deze zou het goed doen op joop.nl.

    *gaap*

  10. Janos Betko says:

    Dat plaatje, is dat trouwens een echte naakte molrat?

  11. Linkse rakker says:

    Hij is wel een lul die Klaas, net als die kerstknakker trouwens. Ouders cadeautjes laten kopen en dan zelf de lof in ontvangst nemen.

    En dan hebben we het nog niet over het feit dat als hij blijkbaar bepaalt wie er welke cadeaus krijgt dat rijke kinderen vaak duurdere cadeaus krijgen dan arme. Zou het niet leuk zijn om een Sinterklaasfonds te hebben dat naar draagkracht geld vraagt om vervolgens iedereen gelijkwaardige cadeaus te geven?

    • Arno says:

      Hmm.. ouders verplichten om cadeautjes te geven en niet aan hun eigen kinderen maar aan die van anderen… Ja je bent met recht een linkse rakker.

      • Linkse rakker says:

        Mijn gedachte ging meer uit naar een goede doel op vrijwilligersbasis en op lokaal niveau. Dat rijke grachtengordeleliteouders cadeautjes kopen voor de Antilliaanse kindertjes uit de Bijlmer en vice versa.

  12. […] Ach, lieve lezers, jullie zullen het vast wel gemerkt hebben. De mensen hier bij Vrij-Zinnig zijn druk, helaas te druk om jullie op regelmatige tijden te voorzien van enige duiding. Of dat nou is bij het onderwijs of bij molratten met zwerend acne.* […]

Leave a Reply to Eline Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.