De mythe van de Duitse metalhead
Deel 2 van een aantal willekeurige observaties vanaf een metalfestival in Slovenië
Bij het einde van het festivalseizoen hoort een serie blogjes over festivals. In dit geval: metalfestivals, omdat die het aller-, állermooiste zijn. Deel 1 ging over de hippieachtigheid van metalfestivals. In deel 2 hebben we het over de Duitse metalhead.
Bij onze oosterburen is metalmuziek veel populairder dan hier in Nederland. Er wordt een enorm aantal festivals gehouden in de zomer, die zeer goed bezocht worden. Een festival als Wacken Open Air (WOA), waar zo’n 90.000 bezoekers komen, raakt zonder problemen uitverkocht, zelfs een jaar voor aanvang. Ook op Nederlandse metalfestivals stikt het van de Duitsers – soms lijken er meer aanwezig te zijn dan Nederlanders. In Duitsland, daar lééft de heavy metal, is het groot(s). Tenminste, zo lijkt het.
Als je op een festival rondhangt met Duitse metalheads, kom je er echter gek genoeg achter dat een groot aantal van hen helemaal niet komt voor de muziek. Sterker nog, velen komen niet of nauwelijks het campingterrein bij het festival af.
Wat doet de Duitse festivalganger? [waarschuwing: grove generalisatie!] Die hangt bij de tent, drinkt bier*, laat zijn piemel en/of zijn harige reet zien, en speelt Flunkyball. Om te beginnen met Flunkyball: dat is een enigszins op Kubb gelijkend spel waarbij, heel kort gezegd, twee teams tegen elkaar strijden door op een veld met een tennisbal naar een fles te gooien en zo snel mogelijk bier te drinken. Klik hier voor de uitgebreide spelregels – mocht je geïnteresseerd zijn, dan kun je ook een filmpje zien over het wereldkampioenschap Flunkyball 2007, dat gehouden werd in, hoe kan het anders, Duitsland.
En tja, dan dat Duitse naakt… in het vorige deel van deze serie blogs ging het er al over. Duitse mannen rennen graag rond in hun Adamskostuum. Iedereen die wel eens het zwembad in het dorpje Wacken heeft bezocht tijdens WOA, heeft in een half uurtje meer piemels gezien dan Jenna Jameson in haar hele carrière. Ook op de festivalcamping laten ze te pas en te onpas (vooral te onpas) hun harige reet zien. Ja, het zijn altijd mannen, om de één of andere reden.
Een Duitse jongen die ik hierover sprak, gaf aan dat een festival voor hem en zijn vrienden een ideale uitlaatklep was. In het degelijke, dagelijkse Duitse bestaan is alles correct en netjes geregeld en moet iedereen zich keurig gedragen. Een metalfestival is volgens hem een perfecte manier om aan het strakke, Duitse keurslijf te ontsnappen. Het lijkt er op dat de muziek bijzaak is, maar het vooral gaat om een scene die volkomen accepteert dat mensen zich als een Vollidiot gedragen.
Dat is gelijk een verklaring waarom Duitse metalheads vaak naar zulke ontzettende kutmuziek luisteren lijken te houden van muziek die buiten het typische metalspectrum valt. Voorbeelden van ontzettend populaire bands / attracties op festivals zijn Die Toten Hosen, J.B.O., en WOA-publiekslievelingen Wacken Fire Fighters en Mambo Kurt. Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, maar… kom op. Klik op een link, en zeg nou zelf? Met metal heeft het in ieder geval allemaal bar weinig te maken, maar Duitse festivalgangers smullen ervan (en zingen massaal mee met, nog ééntje dan, dit soort draken van liederen).
De conclusie: de Duitse metalscene is minder groot dan hij lijkt. Althans, hij wordt voor een deel bevolkt door mensen die de muziek eigenlijk niet zo veel boeit, die vooral een plek nodig hebben waar ze ongegeneerd kunnen zuipen en gek kunnen doen. Tuurlijk, het blijft een generalisatie, er zijn genoeg bloedfanatieke Duitsers die van honderden (echte) metalbands alle nummers van voor tot achter kunnen dromen, inclusief de lyrics (achterstevoren). En er zijn ook buiten Duitsland ongetwijfeld mensen die metal leuker vinden om de sfeer dan om de muziek. Maar toch, Duitsland lijkt meer van dat soort volk te hebben.
Maar dat is eigenlijk ook wel prima. Het grote voordeel is dat mede dankzij deze mensen ze ten oosten van hier een enorm scala aan kwalitatief goede metalfestivals kunnen houden. Dus ein Prosit op de Duitse metalhead, ook als de muziek ’em aan zijn harige reet kan roesten!
János Betkó vermaakt zich verder prima met Duitsers en op Duitse metalfestivals. Overigens is hij van mening dat Dynamo Open Air terug moet komen.
*Of een ranzig bierhoudend drankje als Radler – zelfs voor bier hebben ze geen respect.
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
Ik heb nooit gelet op die Duitsers, eerlijk gezegd. Dat ga ik in het vervolg wel doen.
Teleurstellend, had weer op een felle discussie gehoopt 😉
Wacken 2014 was 48 uur na het einde van het festival dit jaar uitverkocht. Zal wel komen door dat het het 25e festival is. JBO is erg grappig als je het kunt volgen.
JBO is heel grappig, maar vind je het metal?
Ok, enigszins gerelateerd dan, zie ik een veel groter probleem. Dus niet per sé dat er zo veel ‘m/metal’-Duitsers van kutmuziek houden, want ten eerste daar kunnen ze niks aan doen, en ten tweede, als je genoeg drinkt, is het ineens *floep* súperlachen. Nee, het effect is iets verstrekkender.
Het is niet geheel ongebruikelijk om op metalfestivals bands als Rammstein en Volbeat te programmeren. “Dat trekt lekker veel mensen en zo houd je je festival rendabel,” zal de gedachte zijn geweest. Maar het eerste gevolg dat ik merk, is dat het bij Kreator * stikt van de kortharigen. En nu zul je me wel bevooroordeeld vinden, want kortharigen kunnen toch ook van metal houden enzo, maar toch is het anders.
Want als ik bij een metalconcert normaal gesproken mezelf graag naar voren wil wurmen (al was het maar om met een stapeltje bier terug te komen van de bar), dan kan dat gewoon. Goed, snel gaat het niet, maar mensen zijn welwillend want ze snappen dat de één iets liever voor de ene band komt, en de ander iets liever voor de andere band. Dus je laat zo iemand (mij) erdoor. Maar dit publiek denkt kennelijk “Nee, hier sta ik, en waarom zou ik aan de kant gaan voor jou?” En laat mij er niet door. Dat zorgt voor een langdurige worsteling en frustratie bij beide partijen en bij terugkomst kan ik eigenlijk wel weer terug voor een nieuw biertje…
Dus in die zin ben ik niet zozeer ontsteld door de Duitse m/etalhead, maar in de veranderde sfeer als er te veel niet- of quasi-m/etal geprogrammeerd wordt. Ach en wee, de marteling van de First World Problems!
* De opmerkzame lezer heeft al lang geconcludeerd dat ik dit jaar op FortaRock was.
@J8st: komt dat door de programmering van bands als Rammstein en Volbeat en door die *gadverdamme* invasie van de KORTHARIGEN! *bah!*? (/ironieteken uit)
Volgens mij valt dat wel mee. Dynamo had vroeger ook Rammstein als headliner, en nog veel meer niet-metalbands op het programma staan. Nooit gemerkt dat daar shit van kwam, of een vervelender soort mensen op afkwam.
Waar ik heel goed herken wat je schrijft is een van de laatste Wackens waar ik geweest ben (voordat ik er genoeg van had), dat mensen opgefokt rondliepen, (juist) ook ‘gewone’, langharige metalheads (nou vooruit, vooral de 18-jarige shirtje met afgeknipte mouwen dragende ‘kijk mij eens vaak naar de sportschool geweest zijn’-variant). Dat was in de jaren dat het daar overvol begon te raken en in sommige gevallen niet eens meer mensen het terrein op mochten (Iron Maiden).
Kwam niet door het zijn van ‘niet-metal’, maar volgens mij door de bespottelijke drukte en het ook buiten festivals waarneembare fenomeen dat als je te veel volk op een te kleine ruimte dumpt, mensen geïrriteerd en vervelend worden.
Dat geldt denk ik ook wel voor deze editie van Fortarock (XL, 40000+ mensen, Goffertpark, krap opgezet) en eerdere edities (10000+, park Brakkenstein, heel ruim opgezet).
Te veel mensen op een kluitje geeft altijd gezeik en wordt het altijd minder relaxed van. Helaas krijgen festivals daar na verloop van tijd vaker last van, ik ben bang dat het iets te maken heeft met het ‘hobbyisme’ van de organisatie dat plaatsmaakt voor een ‘professionele organisatie’ die het vooral om de centen doet. Zie bijvoorbeeld ook: http://www.stern.de/kultur/musik/wacken-open-air-der-kommerz-mit-dem-kultfestival-2047190.html
@Joost en Janos, de kortharigen worden door de zelfbenoemde ‘echte’ Duitse metalheads aangeduid met ‘Strohhut-Deutschers’
Overigens kreeg ik deze link doorgestuurd van een van hen. Site die het waarheidsgehalte in het stukje mooi aantoont 🙂 http://www.thegermanquiz.com/
Dan heb jij het als vrouw toch makkelijk he 😉
[…] naar aanleiding van een metalfestival in Slovenië. Zie ook deel 1 over metalhippies en deel 2 over de mythe van de Duitse […]
[…] uit de hardrock van de jaren zeventig tot de metalbands van nu spelen. Vier jaar geleden schreef ik een serie stukjes naar aanleiding van het briljante festival Metaldays in Slovenië.* Graspop 2017 is […]