Rooksignalen
Het hooggerechtshof van Australië wees deze week het beroep van tabaksfabrikanten tegen de invoering van een standaardverpakking voor sigaretten af. Het lijkt een kwestie van tijd voordat de EU vergelijkbare regels opstelt, en de fastfood- en alcohol-industrie maken zich op voor dezelfde behandeling door de politiek. Dit alles teneinde de ongezonde levensstijl van hun burgers in te perken. Maar dragen dit soort maatregelen daar wel aan bij?
Het verbod op sigarettenreclame werd alom geprezen als een overwinning van de weldenkende mens op een corrumperende industrie. De gedachte was dat minder mensen zouden gaan roken, met het paradijs op aarde als gevolg. Uit de jaarverslagen van tabaksfabrikanten, blijkt echter dat de omzet in de gebieden waar een dergelijk verbod actief is, is gestegen. Bovendien was het niet nodig miljoenen te investeren in reclame, dat kon de concurrent immers ook niet. De anti-tabakswetgeving zorgde zo voor extra winst voor de tabaksindustrie. Niks is vervelender dan na gescoord te hebben er achter te komen dat het in eigen doel was.
Hippe verpakkingen zijn niet zo duur als een billboard met een rokende cowboy erop, maar ook hier geldt dat een stukje concurrentie uit een industrie wordt gesneden. Als deze maatregel ook zijn doel (roken verminderen) niet bereikt, is het netto resultaat ervan voordeel voor de tabaksverkopers. Een aan idealen ontsproten initiatief lijkt hierdoor op symboolpolitiek. Dit lijkt echter de enige optie tussen het totalitaire en onhaalbare verbieden van schadelijke consumentenartikelen, en de hoge maatschappelijke kosten die de vrijheid om het eigen lichaam te vergiftigen met zich meebrengen. Van dergelijke vraagstukken zou je aan de drank kunnen raken.
Willem de Kleijne verblijft in een land waar sigaretten bijna gratis zijn, al kunnen ze hem niet duur genoeg zijn.
S.v.p. plaats dit bericht op je facebook:
Loading ...
Ik zou wel eens onderzocht willen zien wat de lange termijn effecten zijn van een verbod op dergelijke reclame. Ik kan me voorstellen dat er dan wel een effect te zien is. Als dat dan ook nog eens voor extra winst zorgt, kunnen we hier met zn allen toch gewoon voor zijn?
Dit is weer een typisch geval van idealisme dat niet beseft hoe extreem ver de denkwereld van de idealist van de werkelijkheid van de typisch jonge, niet-idealistische (en misschien niet altijd even intelligente) mens is verwijderd.
Groepsdruk, erbij willen horen, genieten en je bent verslaafd. Geen zin hebben of geen doorzettingsvermogen hebben om te kicken zijn het probleem. En dat is nog onder aanname dat je uberhaupt WIL stoppen. Daar doet een verpakking helemaal niks aan.
De processen die dit veroorzaken zijn zo basaal, dat ik betwijfel of er wel beleid mogelijk is om dit van hogerhand te regelen. Iedereen een top-opvoeding door super-ouders, ja, dat zou helpen, maar dat is wel erg utopisch. Maar ja, niks doen staat ook zo slap, dus doet men maar wat voor de vorm, ook al weet men dat het niet gaat helpen.
Ik denk net als Bart dat het op de lange termijn best een effect [minder rokers] zal hebben. Er zijn zoveel parameters die inspelen op consumptiegedrag dat ik terughoudend zou zijn te snelle conclusies. Denk je namelijk echt dat mensen *meer* gaan roken door zulke verpakkingen? De voorbeeldafbeelding bij deze post is, om niet alle lezers weg te jagen, nog een van de minst wansmakelijke.
Toch denk ik ook dat dit Australische beleid is doorgeslagen. De waarschuwende teksten vind ik best een goed middel, dat draagt bij aan een stukje voorlichting. Om de boodschap vervolgens met zulke provocerende afbeeldingen te bekrachtigen gaat ook mij te ver. Volgens mij is dan echt het nuchtere verstand overstemd door rancune.
Daar ben ik het mee eens, de lange termijn kan wel eens anders zijn. Echter zou ik er ook niet te hard op rekenen. Toen ik begon met mijn reactie te typen stond die van Bart er echter nog niet.
Dat deze verpakkingen te ver gaan lijkt me inderdaad evident, het is doorgeslagen naar rokers-haat. In elk geval wordt dit zo gezien door veel rokers (geldt trouwens ook voor die teksten), die daardoor eerder zullen volharden in hun roken dan zullen gaan nadenken en stoppen. Veel rokers zijn nu eenmaal gewoonte-mensen en er zit echt een flinke dosis afkeer tegen de antirook-lobby in. Al hebben ze dan vaak wel weer veel respect voor mensen die niet roken.
Ik heb het dit weekend nog mogen zien: net na een tirade tegen het rookverbod en de hoge prijs van sigaretten de verbaasde blik bied iemand me een sigaret aan. Wow, jij rookt niet? Goed man! En dan rustig een sigaret aansteken.
Laten we eerlijk zijn, voor een groot deel is roken, net als overgewicht, een probleem dat groter is onder laagopgeleiden. Die zijn niet altijd even gevoelig voor idealen of lange-termijn gezondheid.
Een studie van de universiteit Maastricht laat zien dat gruwelijke plaatjes op pakjes sigaretten het tegenovergestelde bereiken van hun eigenlijke doel. Mensen gaan meer roken.
De suggestie die de onderzoekers doen (tips om te stoppen op pakjes) vind ik sympathiek, maar ik betwijfel zeer of dat wel werkt.
Overigens krijg ik ook jeuk van die anti-rookclubs als Stivoro, van al die negativiteit en zurigheid krijg je behoefte aan een sigaret.
Zie voor meer info: http://www.maastrichtuniversity.nl/web/Main/Sitewide/News1/SmokersWillNotBePutOff1.htm (staat tevens een link naar het artikel).